geceye bir şiir bırak

• gözlerin bir yeşil fanilaydı balkonda uçuşan
  sicim yağmur taklidi
  bıkmıştım zor geçen kışlarımı anlatmaktan
  bardağa birkaç çiçek ıslamaktan.
  parmağımın ucunda kırmızı kenarlı bir bulut
  onu uzatırdım sana, yalnızlık gibi iri bir damla
  parmağıma düşen bir damla kandı aşk.
  
  seni sevince pazara çıktım sevinçten
  enginar aldım “süper enginarlar” diye bağıran adamdan
  oturup ağladım sonra, şaşırdın.
  bu “süper” oluşta canımı acıtan bir şeyler vardı.
  canımın acısıydın.
  ben bir tek o canı unutmamak için her şeyi hatırlamıştım.
  sevişmiştik.
  evde binlerce tespih böceğinin ayak izleri
  sevişmiştik.
  biri başımdan aşağı pırıltılarla dolu bir sözlüğü
  boşaltmış gibi
  seni sevince kıpırdayan her şiiri
  kahverengi bir çaydanlıkta saklıyorum.
  
  sonra gittin.
  birlikte kışlıkları naftalinleyecektik.
  söz vermiştim unutmayacaktım gözlerini
  bir yeşil fanila gibi ipte, alıp ütüleyecektim.
  herkese iyi akşamlar demeyi öğretecektim gözlerine.
  sonra gittin.
  çocuk oldum bir daha, ağladım.
  kaç şiir, kaç kere sular altında kaldı.
  kitaplar, aşk, her şey.
  her şeyi son bir kere daha kurtaramazdım.
  keşke nane şeker gibi mentollü bir buluttan doğaydım
  sonra gittin.
  beyaz bir küf büyüdü evde, tersten yağan kar gibi.
  keşke dünya toz şekeri ile kaplı olsaydı.
  çocuk oldum sonra ağladım, yağmur bile beni ayıpladı.
  söz dedim, söz verdim.
  ruhumu gömdüğüm yer hala belli.
  güneşi özledim, sonra seni
  keşke gölgesine razı bir fesleğen olaydım
  
  sonra gittin
  gözlerin bir yeşil fanila unutulmuş balkonda
  sicim yağmur taklidiydi
  artık iyice inceldi.
  
  didem madakgrapon kağıtları
  (bkz: gecenin gündüzün bir olması)
• şarkılar söylüyorum
  şiirler yazıyorum, ayten üstüne
  saatim her zaman ya ayten’e beş var
  ya ayten’i beş geçiyor.
  
  ne yana baksam gördüğüm o
  gözümü yumsam aklımdan ayten geçiyor
  bana sorarsanız mevsimlerden ayten’deyiz
  günlerden aytenertesidir
  odur gün gün beni yaşatan
  onun kokusu sarmıştır sokakları
  onun gözleridir şafakta gördüğüm
  akşam kızıllığında onun dudakları.
• nasıl etmeli de ağlayabilmeli
  farkına bile varmadan
  nasıl etmeli de ağlayabilmeli
  ayıpsız
  aşikare
  yağmur misali
  
  neylersin alışkanlık
  için kan ağlarken yüzün güler
  dikilitaş gibi dinelirsin yine
  yavrum, erişmek ne müşkülmüş meğer
  anneler gibi ağlamanın yiğitliğine
  
  nazım hikmet.
• kuşların dili
  
  kanatlarım gece kesti, dünya yine suskun
  kargalar bozgun, martılar aylak
  güvercinler küskün, kumrular aşık
  bense bir başımayım, çakıllı gök altında
  masallarım tükendi artık anlatmaya
  yazacaklarım da birikmiş, eski saksılarda
  kellelerde güller bitivermiş, ölümden habersiz
  ölüyorum yıldırımlı bir aşka çarpılarak
  
  ölüm dediysem, uyku sanmayın
  karıştırmayın sonsuz karanlıkla,
  bitmeye mahkum geceyi
  gerçi hangi kuşun cenazesi
  kaldı toprak üstünde?
  karıncalara ziyafet olmadık mı birlikte?
  ağıtlar halinde yakıldı türkülerim
  sevdanın ülkesinden, kulaçlarca uzakta
  bir ses aradım kendime
  unuttuğum ötüşümü,
  rabbim geri verir mi bana?
  nicelerine rehberdim oysa ben,
  gümüş bir aynaydım simurg'un sarayı'nda
  parlardım, su bulurdum, yurt tutardım millete...
  bana hasret bir kırık ayna kaldı şimdi
  parçalarından sümbüller kanıyor, öyle güzel
  çağlıyor baharlar, leylekler halinde
  dilden dile konuşuyorum, savaşıyorum
  bazen dedikodu oluyorum, bazense destan
  ama özünde bir hakikat, çok yalan
  
  kanatlarım tan ağardı, dünya şimdi aydın,
  kargalar çirkef, martılar şakrak,
  güvercinler eşref, kumrular korkak
  bense çok başımayım, beton zemin üstünde
  takatim kalmadı, gökkubbece uçmaya
  çakıldı bedenim, yazıldı kaderim parke taşlarına
  başsız gövdeler uyanmış, günaydın onlara
  öldüm şimdi burada, kainata yetersiz...
  
  muftumuffin
• dışarıya yağmur,
  yüreğime hasret,
  fikrime sen...
  nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden
  bir bilsen...
  
  (bkz: cemal süreya)
• ses / behçet necatigil
  
  kopan çığlar altında kalanlar olduğu
  oysa görülüyordu.
  
  bir kadının ileride
  bir şeyler hıçkırdığı;
  bir erkeğin, birine,
  görünmeyen birine bir şeyler seslendiği
  oysa görülüyordu.
  
  ama duyulmuyordu. -ses!
  sanki ses olmayınca hiçbiri olmuyordu.
• çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüm
  bir çiçeğe tutundum düşerken, ordayım hâlâ
  sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
  nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle
  zaman benim işte, nesneleşiyor tüm anlar
  dursam ölürüm paramparça olur dünya
  çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüğüm
  uçurum diyordun bir aşk uçurum özlemidir
  bırakıyorum öyleyse kendimi sesinin boşluğuna
  tutunabileceğim tüm umutları görmiyeyim için
  gözlerimi bağlıyorum geceyi mendil yaparak
  (gözlerim bir yerlerde daha bağlanmıştı, bunu
  unutmuyorum unutmuyorum unutmuyorum hiç)
  bir rüzgâr esse ellerin fesleğen kokuyor
  kırlangıçlar konuyor alnına akşamüstleri
  bu yüzden bir kanat sesiyim yamaçlarda
  üzgün bir erguvan ağacıyla konuşuyorum
  ayrılığın zorlaştığı yerdeyim ve dalgınlığım
  bir mülteci hüznüne dönüyor artık bu kentte
  çocuksun sen alnına kırlangıçlar konan
  bir bulutun peşine takılıp gittiğimiz yer
  okyanus diyelim istersen ya da sen söyle
  batık bir gemiyim orda, seni bekliyorum
  upuzun bir sessizliğim fırtınalar patlarken
  gövdem köle tacirlerinin barut yanıkları içinde
  ve gittikçe acıtıyor yaralarımı tuzlu su
  çocuksun sen, büyümek yakışmazdı hiç
  gülüşünün kokusuyla yeşerdi bu elma ağacı
  (soluğunun elma kokması bundandı belki)
  bir elma kokusuna tutundum düşerken
  sallanıp durmaktayım bir saatin sarkacı
  nasıl gidip geliyor gidip geliyorsa öyle
  çocuksun sen, çocuğumsun
  (bkz: ahmet telli)
  
  bir şiir olsun için söylemiyorum, ama ellerin fesleğen kokardı.
• ne yak mektubun ucunu
  ne sevgini sayfalar
  dolusu dile gelir
  zarfı kapatırken yalnız
  kuytu dudaklarını
  çokça değdir
  
  sunay akın
• ****
  yolunu beklerken daha dün gece
  kaçıyorum bugün senden gizlice
  kalbime baktım da işte iyice
  anladım ki sen de herkes gibisin
  ****
• seni seviyorum
  bilmem nedendir
  seni özlüyorum
  bilmiyorum nedendir
  
  sen ne amcik bir seysin ya
  cunku amin var ya
  benimse bir duble yaragim ya
  biliyorum bundandir yo yo ya
  
  (bkz: eminem)