istinye

• annemden sonra, benim de doğup büyüdüğüm ve şu anda yaşamakta olduğum istanbul semti. istinye' yi anlatırken bir tarih çok önemlidir. istinye sırtlarının kamuşaltırılması ve orada bir anda sayısız süper lüks daire ve sitenin ortaya çıkması 2000 lerin ilk yıllarına tekabul eder (bu kamulaştırma sırasında bize ait bir araziden de "yol" geçti, sonra site oldu orası). bu yılın öncelerinde istinye bildiğiniz eski mahalle kültürünü hala barındıran sayılı mekanlardan biriydi (hala daha eski yerleşim yerlerinde aynı havayı soluyabilirsiniz) sabahtan akşama kadar birbiri ile atışan esnaf, hava karardı mı kapının önüne yerleşen mahalle meclisi, yeniköy parkına kadar yapılan sayısız boğaz turları, herşeyi ile. boğaz turu dediysem sakın yanılmayın pek yürüyebildiğimiz söylenemezdi, özellikle annem yanımızda iken, adım başı bir tanıdıkla karşılaşır onunla muhabbet eder ve bir kaç yüz metrelik yolu bir kaç saat, bir kilo çekirdek ve onlarca çayla alırdık (tabii nüfusun artması ile birlikte kalabalıklaştı ve "yozlaşma" başladı ama olsun). hayatında mahalle kavramı ile karşılaşmamış olanlarınızı bilemeyeceğim, ama ben istinye' de belki biraz tozlanarak, pasaklanarak çok tatlı bir çocukluk yaşayabildim. annemlerin dayanamayıp bize katılmasıyla 15er kişilik oluveren yakartop partileri, gittiğim diğer yerlerde herzaman kazanan olmamı sağlayan efsane saklambaçlar vb. ( hatta inanırmısınız bilmem, oynayacağımız oyunları seçebilmek için "devirler" kullanırdık, gazoz kapağı devri, misket devri, boru devri (plastik borularla kağıttan oklarla birbirimizle savaştığımız devir), taş devri (bir tür taş oyunu) ). topa düzgün vurmayı, zeynel dondurmacısının eski imalat hanesi olan yıkık binanın yerden 70-80 cm yüksekliğindeki beton avlusunda öğrendim ve hatta kalecilik denemelerinde bir kaç kere oradan düşerek efsanevi kurtarışlar yaptım.
  istinye' yi anlatmaya devam edeyim; istinye; içi ve tepeleri olarak iki parçada incelenebilir, özellikle emirgana doğru olan tepelerde, evler iç içe girmiş, sokak ile evin girişi neredeyse birbirine karışmıştır. yabancı birinin sokaklarda dolaştığında karşılaştığı meraklı bakışlar bundandır, birilerinin sokak dediği şey aslında kadınların sürekli "süpürdüğü" gece yerlere oturulup muhabbetlerin çevrildiği bir ortak kullanım alanıdır aslında ve bilmeyen birisi çok kolaylıkla yürümeye çalışırken kendini bir evin mutfağında bulabilir. istinye' nin yeniköye bakan tepelerinde ise sokak düzenleri daha yerleşmiştir. aynı zamanda bu bölgenin daha varlıklı olduğu söylenebilir. orada oturanlar genelde sokakta oturmaz, sahile inerler. istinyenin içinin ise üç bloktan oluştuğu söylenebilir. ilk blog, istinye girişindeki çeşmenin solundan başlarayak, önce pastahane, eski yorgancılar (şimdi gsm bayi ve bir market), sefa amcanın marketi (aynı zamanda sayısal lotocu), hamit amcanın reis kırtasiyesi, sami elektrik, rahmetli ahmet bey amcanın manifaturacasını, beko, cami, muzaffer amcanın emlakçısı ve rahmetli emine anneannenin evi ile, üstü kapatılmış istinye deresi arasında kalan alandır. bu alanın yıllardan beri tamamen istimlak edileceğin söylene durur. alanın en geniş olduğu yerde, dereye dik uzanan sokakta, eski istinye postahanesi, birahaneler sokağı bulunur. bu sokak yaklaşık 100 metre uzunluğundadır (aynı zamanda çıkmaz bir sokak olduğu için pek arabalar girmez, bir çok istinyelinin bisiklete binmeyi öğrendiği hafif bayır şeklindedir). bu sokağın girişinden hertürlü motorlu ve motorsuz "binek aleti (araba, motor, bisiklet)" konusunda saplantılı olacak şekilde bilgili olan -ki kendisinin 56 model kırmızı bir chevrolet' i vardı dayım sayesinde bir boğaz turu yapmışlığım vardır kendisi ile- selahattin amcanın evini geçer geçmez bir küçük ara sokak vardır, eski istinye pasajını ve ganyan bayiini barındırır.
  istinye deresinin emirgan tarafında, istinye içinin ikinci parçası olan, yeni yapılan yolun girişindeki çiçekçi ve lokantalar ile başlayıp, hamam sokağı, eski istinye parkı girişi, çilingir oktay usta, sevil teyzelerin apartmanı, boş arsa (ki yıllardır orda sayısız çiftlik hayvanı yetiştirilir), eski koç üniversitesi kampüsü (şu an kahve dünyası, nezih kitap evi, migros ve bir kaç janjanlı dükkan barındırır), ferah mahallesi yolu, eski beldeyama (şu anki shampiyon), kavel kablo fabrikası (amerikan konsolosluğu - ki sıkça anlatılan hikayeye göre annem midye pişirmek istersen tüm o tepeyi yakmıştır) ve sonunda eski taş ocağı bulunur. bu parça istinye içinin en büyük parçasıdır. bir çok çıkmaz sokak, merdivenler, ara sokaklar ve sadece istinyelilerin bildiği onlarca küçük kısa geçitlerden oluşur. girişteki ilk sol sokak genişçe bir meydanla kız sanat okulu (şimdi bir meslek lisesi), eski istinye muhtarlığı, istinye spor klübü sahası (ve yeni muhtarlık - emirgan yolu üzerindedir) ve eski halı saha ile çuval fabrikası, tek ve bir çok yerleşim bloguna açılır. buranın önemi, mermercilerin, seyahat acentalarının ve bir yatırın (yedi kimsesizler) barındırmasıdır (istinye' de bir çok mistik yerin olduğu iddia edilir; kazıldığında para çıkan bodrum - eski yorgancıların alt katı-, yedi kimsesizler, eski tershanenin girişi - ki oraya go-kart pisti yaptılar vs..)
  to be continue
  not: girişi yaptım uzun olacak gibi devamını editleyerek tamamlamaya çalışacağım, gece gece hatalarım olabilir, düzeltmekten çekinmeyin.