17 mayıs 2010 zonguldak grizu patlaması

• zonguldak'ın yerlisi değişiktir; işçisi de değişiktir. zonguldak'ın yerlisi olmayıp orada yaşayan ve oranın halkı ile kaynaşmış insanı da değişiktir; başkadır.
  
  başbakan'ın bölgeye hareket ettiğini duyduğumda arbede çıkacağını, insanların yüksek sesle, ite kaka isyan etmeye çalışacağını ve de -doğal olarak- şiddetle bastırılacaklarını biliyordum.
  
  başbakan, kendisinden beklenen açıklamayı yapmıştır. kalkıp da "evet arkadaşlar, madencilik diğer mesleklere benzemez; biz uzmanları dinlemedik ve kafamıza göre özelleştirme olaylarına, taşeron işlerine girdik ama galiba hata yaptık" diyecek hali yoktu elbette.
  
  babam istanbul'ludur; ttk'da maden mühendisidir ve mesleği nedeniyle yaklaşık 35 senedir zonguldak'ta yaşar. dolayısıyla ben de kardeşim de zonguldak'ta doğduk büyüdük.
  
  babam 20 sene iş güvenliği'nde çalışmış, yıllarca kazalarla, patlamalarla yaşamış; kimi arkadaşlarını o kara topraktan çekip çıkarmış ancak onlarca mühendis, yüzlerde işçi arkadaşını da o kara toprakta kaybetmiştir.
  
  hep söyler; bu işin zorlu bir gönül işi olduğunu, bu işin başına, kar odaklı, deneyimsiz -ama hepsinden önemlisi gönül koymamış- insanları getirirseniz o kara toprağın yüzlerce insanı daha diri diri yutacağını.
  
  sevgili başbakan açıkladı ya "madenciliğin kaderi bu" diye; doğru söyledi, evet bu işin kaderi bu da, "belki de tam şu an havasızlıktan teker teker ölüme giden o 30 adamın kendi kaderlerini seçme özgürlüğü ne olacak?" sorusu da onlarla birlikte diri diri gömüldü gitti;
  
  nereye mi?
  
  (bkz: kara toprak)