meczup

• tasavvufi ekolde ise "çekilmiş, çekiciliğe kapılmış" kimse anlamında veliler hakkında kullanılan bir tasavvuf terimi. bu veliler topluluğu ilahi çekiciliğe kapılmış olmaktan ötürü kendilerine sahip olamayan, çevreleriyle uyum sağlayamayan, düşünme ve anlama yeteneklerini yitirmiş olmaktan dolayı dinin buyruklarını uygulayamayan bir zümre sayılır.
  tasavvuf ölçülerine göre, mürid, ya süluk yoluyla ya da cezbeyle yükselişe geçer. eğer belli bir şeyhe bağlanmışsa onun gözetimi altında yol alacağı için, süluk ettiği bu yolda sağlıklı bir ilerleme ve gelişme kaydedecek, bunu yapmayan meczub olacaktır.
  zarar ve kar hesabı yapmaksızın yaşayıp giderler. manevi coşkunlukları, hikmet dolu sözleri ve hırpani kıyafetleriyle ile çevreye tesir etmeden yaşarlar.
  avam tarafından yer yer deli muamelesi görürler.