hrant dink

• 19 ocak'ta bir şey olmadı aslında. bir anımsatma notu işte. buzdolabının üstüne ekmek süt yumurta bi de nutella diye markete giderken alman gerekenleri yazdığın bir notu bulmuş gibisin çünkü. hepiniz hepimiz. senden benden dizden kötülüğe yine bir hediye. ondan olmadı. eğer 19 ocak'ta bir şey olsaydı, her sene halaskargazi'nin üstünde bir avuç insan olmazdı. işte bi iğne, bir de sanki başına geleceği şeyi her saniye düşünüyormuş gibi bakan kocaman bir adamın fotoğrafını iliklemiş insanlar böğürlerine, öylece duruyor olmazlardı. bir katil, elinde silahla bir adam vurabilir ama bir katil bir adam vurduktan sonra başkaları öldüğünü düşündükleri bir adamı daha kaç kere vurabilirler ? senelerdir her gün halaskargazi'nin önünde aynı saatte aynı yerde aynı adam öldürüldü. kimsenin gı-kı çıkmadı. siz anın daha. ne oldu 19 ocakta? bi sikim olmadı. bundan 30 sene sonra öyle diyeceksin çünkü. ağzın öyle demeyecek hayır diyeceksin. yoook öyle değil diyeceksin. ama kabul edeceksin sonunda. vay pesimist orospu çocuğu vay de rahatla. şu anda taze tutmaya çabalıyorsun olanları. ama adaletsizliğin sisi önce tüm gözleri kapkara yapıncaya dek kaplar ortalığı, sonra da yavaaaaş yavaş dağılır. o sis tamamen dağıldıktan sonra yine yollarına gider insanlar. anma törenleri, merhumun yakınlarıyla arada sırada yapılan röportajlar, belki bir belgesel patlatırlar sonra cılız piyano melodileri eşliğinde piyaz tadında. aah ah dersin yazık oldu. bu mu lan dünya? bu işte bu. allahın her günü 19 ocak, sen hala soruyorsun 19 ocakta ne oldu diye. 19 ocakta senin benim gözümüzün önünde gözlerimiz kürelerinden alındı bir güzel, acıtmadan narince yere kondu sonra da üstüne basıldı. sahi sahi ya. nasılsınız şimdi? daha iyiyiz. merhuma rahmet. kesilmiş bir gazete gupürü kadar dümdüz edildi gözleriniz. geçmiş olsun.
  
  hrant, kardeşimsin.