markette ilaç satmak

• kapitalizmdir. bu ülkede ilacın en ve ezici büyük alıcısı devlettir. o da üretici ile satıcı arasında, artık zanaati büyük oranda gereksiz hale gelip perakendeciye dönüşmüş bir mesleğin erbabının, çoğu durumda kalfasının ve onlarla anlaşıp reçete imal eden kimi doktorun sebeplenmesini istememektedir. bu farkı büyük sermaye ile paylaşmak daha bir işine gelmektedir ve iktisaden yerinde bir karardır. tasarruftur. eczacılar da artık doktorların olduğu gibi işçi olacak ya da ihtiyaçtan fazlası üretilmiş diğer zanaatkarlar gibi meslekleri dışında işler yapacaklardır. ilaç tüketimi de artacak değildir, çünkü bu ülkede kimse ilacı parasıyla almaz. ilacın fiyatının daha sonra arttırılması planlanıyorsa, bu ayrı konudur. kaldı ki, ilaç perakendecilerinin ilaç fiyatlarının artmasından şikayetçi oldukları bu güne kadar hiç duyulmadı. bazı ilaçlar reçetesiz satılabilmesi, bu sebeple de sigorta tarafından karşılanmaması gibi bir şeyler planlanıyorsa, bu da ayrı bir konudur. bu durumun çözümü fabrikasyon bir metanın satış tekelinin bir loncaya verilmesi değildir. olmayan zanaatin loncası olmaz. tüccarların halk tarafından içtenlikle savunulmasını beklemek de safdillik olur. olan statükonun süregideceği varsayımıyla eczacılık mesleğini, o da son on yılda diyeyim, seçenlere olacaktır. daha eskiler dünyalıklarını haydi haydi yapmışlardır zaten. eczacılar bu hâlde ne olacaklarının mücadelesini verseler daha iyi ederler. dünya tersine dönecek değil. hepimiz proleteriz artık...