vajina bozulmasın diye sezaryenle doğum yapmak

• simdi. kufurlerimi ettim ve tartismanin yarrak yeme muhabbetinden gorece duzgun bi seviyeye geldigine kanaat getirdim ve bu konu hakkinda biseyler soylemek istiyorum.
  
  zorunluluk olmadikca sezaryenle doguma karsiyim. bu noktada hemfikiriz. yalniz sunu soyliym, normal dogum cok dogal bisey oldugundan oyle cok guvenli ve sahane bisey degildir, yine bi ton komplikasyonla karsilasilabilinir, bazi durumlarda cokk acil olarak ameliyata alinmazsa mesela anne de bebek de olebilir, her zaman toz pembe olmuyor yani. ya da anne olmese olmekten beter vaziyete gelebilir, haftalarca atlatamayacagi bi travma yasayabilir. ve psikiyatrlar problemli dogumlarla dunyaya gelen cocuklarla annelerinin iliskilerinde bazi buyuk sorunlar oldugunu ve kimi zaman bunun senelerce devam ettigini soylerler. bilimse bilim.
  
  kacirilan cok onemli nokta su ki, sezaryeni zorunlu hale getiren sey sadece fiziksel anomaliler degildir. annenin psikolojik durumu bu noktada cok etkilidir. dogumdan, cekecegi sancidan bilmemneden cok korkuyor olabilir ve bu korku "yiyemeyecegin yarragin altina yatmasaydin o zaman, senden anne manne olmaz, orospu!" diye karsilik verilecek bir sey degildir. oldukca ciddi bi durumdur ve dogumun gidisatini da tamamen etkiler. anne rahat degilse, anne panikse, o dogum oyle ay ne guzel cocuk yaptim:)) diye yasli gozlerle gulumseyerek anilacak duygusal bi olay olmaktan cikar ve "berbat biseydi:(((((" diye hatirlanacak buyuk bi travmaya donusur. travmayla baslayan iliski travmatik bi sekilde de seyreder ve hic de oyle normal dogurdugu icin cok guzel anne-cocuk olmayabilir ciftimiz. ha sonra atlatilir zaman gecer vs ayri konu. ama gecmeyebilir de? bunlar hep ihtimal.
  
  dogum sancisindan korkmaktan baska (onu soyledim cunku sezaryenin tercih edilmesinin en yaygin sebebi bu) bi kadin vucudunun bozulmasini da istemiyor olabilir. sadece vajinasinin deforme olmasi degil karninin cikmasi, goguslerinin sismesi, kilo almak, bazilarinda hormonal degisiklik sebebiyle bas gosteren killanma artisi vs, bunlarin hepsi depresyon sebebidir zaman zama, kolay bir sey degil yani. bazi kadinlarda bu problemler "tuzu biberi yaa:") seklinde yasanir ama bazilari da buyutur, insanlar cesit cesit. ama bu da insanin egoistligiyle cok ilgili bisey de degil kanimca.. algi farki ve degisime alinan tavirla alakali ya da bilemiyorum, yani bu kadar pesin yargilarla konusmak bana cok korkutucu geliyor. tek bildigim, emin oldugum sey, "nee?! sen anne olacaksin ve hala vucudunu mu dusunuyorsun??!! anne gibi kutsal bisey kendi vucudunu nasil dusunur??! ohaa?!!!!!" tepkilerinin gercekten fazla empati yoksunu ve dusuncesizce oldugu. anne kendisinden once cocugunu dusunmeliymis heh. kendisini dusunmeyen, kendisini sevmeyen baskasini nasi sevip dusunebilir bilemedigimden bu zihniyeti asla anlamicam kusura bakmayin.
  
  sonuc olarak bir kadin eger vajinasinin bozulmasi konusunda cok endiseliyse ve israrla cocugunu normal dogurmak istemiyorsa, ya da kadinin gerekcesi her neyse! sonuc olarak normal dogum istemiyorsa, normal dogurmamalidir. ustune gidilmemelidir. cunku stres ve guclu bir isteksizlik soz konusuysa dogum bok olur.
  
  biz eger bir sosyal devlette yasiyor olsaydik ve devlet hayir sezaryen gerekmedikce yapilmicak, normal dogurmalisin diyebilecek kapasitede olsaydi, buyuk ihtimalle her gebenin bir jinekologu oldugu gibi bir de psikaytri olurdu her hafta ziyaret etmesi gereken. sorunlarini ve kafasindaki sorulari ona anlatir ve cevap bulmaya calisirdi. belki korkularindan arinir rahatlardi, belki de dogum konusunda 9 ayda halledilemeyecek kadar buyuk ve dipte bir problemi varsa, "sezaryen olmali" onayini psikiyatrindan alirdi.
  
  di mi?
  
  peace love and understanding