southwest

• havayolu degil kanatli dolmus isletiyorlar resmen. mesela spokane'den kalkan bir ucak seattle'da, oakland'da durup riverside'da seferini sonlandiriyor. her durakta inen iniyor, yenileri biniyor. binen bos olan yere oturuyor. oyle koltuk numarasi falan almiyorsunuz onceden, check-in'ini yaptirdigin zamana gore a, b veya c grubuna veriliyorsun, kapida insanlar gruplara ayrilip grup sirasiyla ucaga aliniyor. millet de siranin onune gecebilmek icin havaalaninin koltuklarinda oturmak yerine siraya girip yere oturuyor/ayakta dikiliyor. insan kendini mezbahaya girmek icin siralanmis dana gibi hissediyor. bence koltuk atamasi^* yapmak istemiyorlarsa bile bu ucaga binis icin baska bir yol bulmalari lazim.
  
  oyle mini etekli hostes, ekstra bir guleryuzluluk veya normalden farkli bir servis gormedim (son ikisi icin (bkz: jetblue)), ama ucuslari zamaninda ve rahatti. deseler ki ayni fiyata bir american airlines bir de southwest ucusu var, ilkini secerim yine de (sirf bu koltuk numarasi olayi yuzunden). ama gel gor ki bazi hatlari tamamen domine ediyorlar, ozellikle ufak havaalanlarina olanlar: ornek: riverside-san jose.
  
  bir de sembollerini degistirmis, essek kadar bir kalp koymuslar kanatlarin arasina. insan 14 subat geldi falan saniyor her tarafta kirmizi kalp figuru gorunce. (bkz: cheezy)
  
  edit: simdi check in sirasinda numara veriyorlar, o numaraya gore sira oluyorsun, o numaraya gore ucaga biniyorsun, binince yine istedigin yere oturuyorsun. daha mantikli oldu olay yani. entryi yazali bayagi olmus, su durumda deseler ki ayni fiyata bir american bir de southwest ucusu var, kendimi southwestin kollarina atarim, american'dan kacarcasina. bir de su var ki, milage programi biraz enteresan, bedava bilet almak goreceli olarak daha kolay. uctugun mesafeye degil ucus sayisina bakiyor. ilginc.