le diner de cons

• söz konusu filimde salaklık raddesi o kadar aşılmıştır ki oha oha olunur. bir pazar öğleden sonrasında evde keyifli vakit geçirmek için iyi bir seçenek.
• tiyatro havasinda gecen asmis derecede komik bir fransiz filmi
  zengin bir grup arkadas, her hafta duzenledikleri aksam yemeklerine, bulduklari salaklari davet ederler, eglenmeye calisirlar, olaylar gelisir
• film özetle şu;
  
  "deliler hastanesinde rutin akıl sınavları yapılarak o hafta akıllanan deli serbest bırakılır. yine böyle bir imtihanda o hafta tüm soruları bilen deli serbest bırakılmak üzeredir. doktor sorar; "-yahu nasıl bildin tüm bu soruları?" deli dizlerini işaret ederek şöyle der, "-eee buna kafa derler kafa"
  
  ***
  
  izlerken gülmedim, gülümsedim. ama hiç sıkılmadım! son sahnede ise koparrttıfm kafhkahayı pfoahaha...
• gülerken sandalyeden düşmek olayını gerçekten yaşamak istiyorsanız yapmanız gereken bir sandalye alıp bu filmi izlemek. gerçi sandalyeye de gerek yok. ikiz yatakta da ^* izlesen kendini kesin yerde bulursun. ben belli aralıklarla yeniden yeniden izliyorum sürekli ama ilk izlediğimde film bittiğinde kendimi halının üzerinde gülmekten bitap olmuş bir şekilde bulmuştum. sana da garantisini veriyorum.
• antika kafalı olduğumdan, ne vakit birisi bildiğim bir konuda fikrimi öğrenmek istese, hatırlamam sureti ile beni paranoyalara gark eden film. gittiğiniz yemeğe dikkat edin romalılar.
• fr: le diner des cons, ing : the dinner game.
  tiyatro oyunundan uyarlama, bir "ava giden avlanır" öyküsü. filmin neredeyse tamamı aynı mekânda geçmesine rağmen hiç sıkmadığı gibi gülme krizlerine neden olacak kadar komik.
  salak rolündeki jacques villeret (cumartesi cumartesi'deki şişman kasap) filmin as oyuncusu.
• oss 99dan ciktigimdan 4-5 saat sonra san sinemasinda izledigim (hiç unutmam) butun o stresimi kan alir gibi cekip atan her sasüfi diye bagirislarinda gülmekten altima sictigim enfes fransiz filmi...
  
  bi tane daha vardir boyle yahudi bir mafya ailesinin etrafinda doner bu ikisi benim için klasiktir. (klasik dedigim filmin adini da hatirlamam ayri bir okuzluktur)
• 1998 yapımı, bir francis weber filmi. thierry lhermitte ve jacques villeret komediyi senaryonun da ötesine taşımışlar. çarşamba akşamları arkadaşlarınız tarafından yemeğe davet edildiğinizde iki kez düşünmenize sebep olan film. orijinali: le diner des cons.
• kel adamın yaptığı şeyler oha denilecek cinsten olsa da esas eleman da ettiğini buluyor. hoş ve boş bir eğlencelik.
  
  --- spoiler ---
  film boyunca ne zaman şu yemek faslına geçecekler diye düşünürken bir çırpıda bitiveriyor film (yaklaşık 1 saat 16 dakika) gerçi böyle daha güzel olmuş.
  --- spoiler ---
• yaklaşık dokuz sene önce sinemada ayaklarımı yerlere vura vura izlediğim, o ana kadar herhalde en fazla güldüğüm filmdir kendisi.
  geçen gün dvdsini aldığımda aklımda 9 sene önceki espri anlayışım değiştiği, salaklar sofrasına bu sefer o kadar da gülmeyebileceğim düşünceleri geçiyordu. ama tabi ki gülmek için almıştım filmi. gecenin bir vakti uyku tutmadığı zaman bilgisayarımı açtım ve filmi izlemeye koyuldum. yine güldüm, bu sefer yatakta zıplaya zıplaya güldüm. aklıma geldikçe hala gülüyorum.