kerem alışık

• hehehe bak ya, kerem alışık he mi? sana bu dostumuzun yegane özelliğini söyleyeyim: hiçbir özelliğinin olmaması. hakikaten zerre şakam yok; misal bir adam yakışıklıdır ama kafası ağırdır, iki kelam ettiremen; kimini tipsizlikten adli tıp'a gönderirsin ama bilim tarihini yeniden yazar; ötekinin sanatın bir dalına yeteneği vardır, berikinin spora vesaire vesaire. yahu bir adamın hiçbir konuda, bak özellikle altını çiziyorum, ama hiçbir konuda mı kabiliyeti olmaz arkadaş?
  
  oyunculuk desen sıfır, karizmatik olmanın kilometre yakınından geçme ihtimali yok; bari yakışıklı olaydın kardeşim, e o da yok. şairliğe özendi bir de yavrum. hadi gözün döndü, cümleten basiretimiz bağlandı, yazdın şiiri; koçum o sesle bari sen okuma be. babasına yazdığı şiirin son kıtasına bi bak hele:
  
  "sen herkesin sadri alışık’ı
  benimse babamdın sen
  sen ne baba adamdın
  adamdın babamdın sen."
  
  heheh, yahu arkadaş, seninki gibi babam olacak, böyle mi yazarım lan o şiiri? hadi bizim pedere yazılsa neyse,
  
  "babamdın sen babam.
  neden on dakikada bir tuvalete kalkıyorsun?
  babamdın.
  helaydın.
  helalarda sıçardın.
  meğersem sen pis bi herifmişsin be."
  
  bu adam sayesinde genetik bilimine olan inancımı kaybediyorum amına koyim. sonra murat evgin'i kendime hatırlatıyor, tekrar genetiğe olan güvenimi tazeliyorum.
  
  lan bi yandan da şöyle hakkıyla öfkeleneyim, kızayım istiyorum ama kıyamıyorum da nedense. kendine kızdırabilmeyi bile beceremedin aga. yani harbiden düşünüyorum da, adamla karşılaşsak, siber turnagöl'ün şakağındaki ben dışında konuşabileceğim hiçbir ortak konu yok arkadaş...
• genetik bilimine ihanet eden, dna zincirinde montla gezen kişi.
  düşünün babası sadri alışık, annesi çolpan ilhan; dayısı ise atilla ilhan.
  
  topla hepsini: elde ne var? kerem.
  uyan uyan sabah oldu, kalk namazını kıl fadimem.
• şairliği babasına, oyunculuğu da dayısına çekmiş kişi. bu işte bir terslik var ama neyse.
• babası sadri alışık'ın ölümünden sonra, babasından kalan serveti çatır çatır yiyebilecekken, babasından devraldığı küçük sahne sadri alışık tiyatrosu'nu ayakta tutmayı başaran hayırlı evlattır.
• boyalı sakalı ve bıyığı, ikide bir babasının meşhur selamını vermesiyle iyice itici oldu. kamu kaynaklarıyla caka satan bir bankanın yüzü olması da ayrı bir cıvıklık.
• sürekli sarhoş gibi konuşan adam. mesleği tv programlarına çıkmak sanırım.
• kulağı geçemeyen boynuz.
• babaları hakkaten "baba" olan adamlardan beklenen potansiyel bakımından hezimet denebilir. bu tür gözlemaltılar için bkz:
  
  (bkz: emrah karaca)
  (bkz: doğukan manço)
  (bkz: ali sunal)
• hep bir mahallenin abisi,iyiliksever,düşünceli olan sürekli iltifat eden esnafa kolay gelsin diye diye gezen tip var.
  aga bıktık artık valla bak samimi değilsiniz ülke artık bu kadar iyimserlik kaldırmıyor yemiyor da.
• üfff çok sıkıcı bir tip, boş beleş babasının gölgesinden parayı bulan adam, hayır ülkede o kadar boktan bir durumdaki kamudan bu beleşçiler malı götürüyor bizde anca çalışıp bunlar doysun diye vergi verelim. sanırsın sanki tek başına hayata karşı bir duruşu olmuş da herkese ahkam kesen mahallenin yerinde ağır abisi modunda. yaw bsg