• 3 yaşımdan 20 yaşıma kadar babamdan fiziksel şiddet gördüm. sadece beni değil annemi de dövdü yıllarca. çürükler, morluklar hiç eksik olmadı kadının vücudundan. bir defasında tüm ön dişleri döküldü. pazar günü gelecekte babam evde olacak diye ödüm kopardı. kahvaltı sofrasında en küçük sebepten tartışma çıkarıp suratımızı dağıtırdı. ele güne rezil kepaze olurduk. (kendisiyle 13 yıldır görüşmüyorum)

    şöyle biraz geçmişe gidiyorum. ailecek hep beraber saf, katışıksız, kontrolsüz, düşünmeksizin mutlu olduğumuz tek bir an geliyor hatrıma. 17 mayıs 2000 gecesi. babamı o ana dek hiç öyle mutlu görmemiştim. sabaha kadar antalya caddelerini turladık kamyonla. sadece bir geceliğine de olsa baba oğuldan ziyade iki arkadaş olmuştuk. yoktu böyle bir mutluluk. kendisi beşiktaşlıdır bu arada.

    sanırım yalnızca yoksunlukla açıklanabilir bu durum. millet olarak gerçekten yoksunmuşuz o yıllarda. bir sebep hasıl olmuş ve kısa bir süreliğine yırtıp atmışız üzerimizdeki karanlığı. bir rüya imiş. şimdi olsa kimsenin umrunda olmaz belki. lakin o günlerde farklıydı işte. ne demek istediğimi yaşayanlar biliyor. tam söze dökemiyorum.

    futbolu ise uzun zamandır takip etmiyorum. zira ne zaman bir müsabakaya denk gelsem kandırıldığımı hissediyorum. en son ne zaman bir maçı yerinde takip ettim hatırlamıyorum bile. artık keyif almıyorum bu olaydan. küçük bir çocukken bir gün böyle hissedeceğimi hiç düşünmemiştim.

    babamdan alamadığım sevgi ve şefkat (kendi yoksunluklarım) beni başka bir adama bağladı o yıllarda. kim olduğunu tahmin ediyorsunuz. gayet bilinçli bir sevgiydi bu. onun gerçekte kim olduğunu biliyor, mesleki açıdan tam olarak neyin karşılığı olduğunu görüyor, kitleler üzerindeki etkisini yüreğimde hissediyordum. diğer tüm muadilleriyle kıyaslamasını yapıp, sağlamasını aldığım vakit sonuç hep aynı çıkıyordu; benzersizdi! ve sevilmeyecek adam değildi. çok seviyordum.

    gheorghe hagi, 20 ocak 2001 akşamı antalya atatürk stadı'nda oynanan werder bremen maçı kadrosunda yer almadı. siyah paltosu ve takım elbisesiyle kulübeden takip etti maçı. son düdüğün ardından tünele doğru ilerleyen lucescu'nun yanında belirdiğinde dudaklarımı ısırarak uzaklardan izledim bu gidişi. "şimdi değilse ne zaman?" diye soruyordum kendime. şimdi değilse ne zaman?

    sahadayım! kendimi tribünden aşağı bıraktım! göbekli security'ler peşimde koşturuyor. hiç kusura bakmicen güvenlikçi amca. boşuna da kendini yormicen. 15 yaşındayım ve hagi'yi çok seviyorum. nahhh yakalarsın!

    top toplayıcıların arasına kaynayıp tüneden içeri dalıyorum. 5 ay önce madrid'i tokatlayıp avrupa'nın en büyüğü olan takım 5 metre ötemde. kalbim çıra yutmuş odun sobası gibi güp güp atıyor.

    çevik kuvvet tarafından dışarı atıldım. otobüsün etrafında büyük bir polis çemberi var. çemberin dışında nerden baksan 2000 kişi. adamlar jardel'i beklerken tünelden ben çıktım. polis parmağıyla çemberi göstererek "devam et" diyor. yüzümde kemal sunal ifadesiyle polisin dediği istikamete ilerler gibi yapıp sincap çevikliğiyle yolumu değiştiriyorum. galatasaray otobüsüne girip ön koltuğa oturdum! "hagi gelene dek inmeyeceğim. sıkıysa indirin."

    asfalt da yatıyorum. yönetici cüneyt tanman tarafından kovuldum. çember tamamen dağıldı. oradan ora savrulurken bayağı bir hırpalandım. korkunç bir gürültü var. meşale ve konfetiler yüzünden göz gözü görmüyor. tamamen yere kapaklandım. emekleyerek ve ezilerek otobüsün altına girdim. sürünerek ön tekere doğru ilerliyorum. komando edasıyla yana yuvarlanıp boşa çıktım. kapı 1 metre önümde. ölümcül hamlemi yapıyorum. "ya allaaaaah."

    tekrar polislerin kolundayım. malzemeci tarafından "olum biz seni demin indirmedik mi" diye iteklenerek dışarı atıldım. tam o esnada çaprazdan hagi ile göz göze geldik. 1 saniyeliğine falan. sonra bir şey oldu. bir şey. çok acayip bir şey. beşinci sırada oturan kel kafalı gözlüklü bir yönetici ayağa kalktı. ben dışarıdan adamın hal ve hareketlerinden durumun benle ilgili olduğunu hissettim. yüreğime bir çarpıntı düştü. "bırakın çocuğu yaa. anladım ben anladım. onun derdi başka. getirin o genci buraya." (yaşıyorsan allah senden razı olsun bey amca)

    şengen dediğin nedir ya? hayatımın en güzel vizesini almışım ben. galatasaray otobüsten içeri girdim abi. kapı kapandı. içeri full dolu. ve süper sessizlik. herkes beni izliyor, ben de onları. inanamıyorum abi. o otobüsün içinde olduğuma inanamıyorum. her şey gerçek olamayacak kadar güzel. her şey. ilk 5 saniye hiçbir şey yapmadan öylece durup onları izledim. onlar da beni.

    hagi'ye doğru ilerliyorum. geldiğimi görünce ayağa kalkıyor gülümseyerek. bir şeyler diyorum çat pat ingilizcemle ne dediğimi ben de bilmiyorum. kağıt kalemi tutuşturdum bunun eline. imzalamak için düz bir zemin arıyor. capone yanağımdan makas alıyor. taffarel göz kırparak saçımı okşuyor. gözlerim dolu dolu. dokunsalar ağlayacağım. (dokunuyorlar)

    neyse bizim hagi imzayı attı. tokalaşıyorum. iki yanağından öptüm. sonra başını iki elimin arasına alıp bir de alnından öptüm usulca. ve ne oldu biliyor musunuz? sahneyi gören bülent korkmaz ellerini havaya kaldırarak haykırdı; "olmadıııııı, bir daha ööööp, bir daha ööööp" tüm otobüs alkışlıyor, gülüşmeler, kahkahalar. ben orada cesareti alıp saldırıyorum hagi'ye.

    alnından, yüzünden, yanağından, kulağından, ensesinden artık neresine denk gelirse basıyorum öpücüğü. öpücük yağmuruna tutuyorum efsanemi. yok böyle bir sevgi. yok arkadaş! yok yaa! yok böyle bir şey! forma istiyorum kendisinden. e haliyle yok yanında. her şey bagaja yerleştirilmiş. otobüs kalkmak üzere. beni bekliyor şöför.

    otobüste ilerliyorum arkalara doğru. popescu, suat, okan, emre, jardel aklına kim gelirse herkes burada. tek tek tokalaşıyorum hepsiyle. en son inerken bir de lucescuyla vedalaşıyorum. çok sıcak davranıyor o da. kuş gibi iniyorum otobüsten. suratımda aptal bi gülümsemeyle koşarak eve gidiyorum. koşarak koşarak koşarak....

    (gayya kuyusunda yiten çocukluğumun silik hatıraları)

    işte o güzel imza.
  • "sağ ayağına kitap yazılır, son satırına solaktı diye eklenir" yorumu yapılan 18 yıl önce bugün galatasaray'a gelmiş bir efsanedir.
  • b sınıf bir oyuncu olduğu için barcelona ve real madrid' de oynamıştır.

    ama kafamız nasıl güzel.
  • zamanında attıklarını tutamayanların arkasından atıp tutmaya çalıştığı efsanedir.

    real madrid'de sefilleri oynamışmış. real madrid bu boru mu, sefil adamı iki sezonda toplam 64 maç oynatırlar mı? real madrid'e gidip iz bırakmayan bir oyuncuyu kaç maç oynatırlar baliç'e, anelka'ya sormak lazım. bir de golcü olmamasına rağmen 16 gol atmış ezik hagi, silik figüran. real madrid tam da hugo sanchez'li, butragueno'lu, schuster'li jenerasyonunu kapatıyordu o sırada. hagi'nin oynadığı iki seneyi de içeren dört sene üstüste barca şampiyon oldu. madrid telef oldu ama hagi silikti ya ondan, figürandı. real madrid'i de sildi. bitirdi madrid'i. öyle ya, çok biliyor herkes.

    sonra brescia'ya gitti. serie b'de sürünürken brescia serie a'ya yükseldi. takımın yıldızı hagi'ydi. on gol attı, ganz'ı 19 golle gol kralı yaptı. o zamanlar asist kaydı tutulmuyor maalesef. napoli'de maradona'ya karşı ne hissederler herkes biliyor. gidin sorun bakalım brescia'lalılara hagi için ne diyecekler? ama brescia'nın adını kimse duymadı öyle ya, bitik takım brescia, dandirik herifler. serie a'yı ara ara ziyaret eden bir takımın adını bilmeyen adam futbol yazısı yazıyor, bizi bulmuş okutuyor.

    sonrası barca. bu sefer de onların gerileme dönemi. iki sene oynadı, birinde dördüncü birinde üçüncü bitirdi ligi katalanlar. 38 maçın ancak 18'ini kazanmış koskoca barcelona o sezon. ah o sümsük hagi olmayaydı. coşacaktı barcelona ama yıldızmış gibi kaktırdıkları hagi yüzünden. bize de zamanında oulare'yi ittirmişlerdi öyle, bak sinirlendim..ay pardon ya konu dağıldı.

    yine de 35 maç oynamış hagi barca'da. 7 golü var. asist bilmiyoruz dedik ya. milli gururumuz, en kariyerli türk futbolcusu rüştü'nün aynı barca'da oynadığının 8,75 katı. ezik hagi'nin yitik yılları oynadığı, madrid-brescia-barca yıllarında oynadığı bu sırada romanya milli takımında 38 maç oynayıp 14 gol atmış. romanya'nın arjantin'i elediği 94 dünya kupası'nda üç golü var. ama kariyersiz, yıldız değil. çok bilenler öyle buyurmuş.

    romanya'nın en çok gol atan birinci, en çok milli olan ikinci oyuncusu. daha büyüğü bu ülkede oynamadı. avrupa'da sayılı. ama aksini iddia edemiyorum, çünkü her şey ayanmış. beyanmış. istisnalar hariç forvet oynamadı ama altıyüzün üstünde profesyonel maçı, 272 golü var. gel gör ki çapsız işte. ne yaparsın. figüranmış. attığı figür yeter bize.

    dürüst ol, sevmiyorum, kıskanıyorum de çamur atmaya mecra aradım. bulamayınca tırmaladım de.
  • futbol sabunsa hagi sakir di.
  • bir galatasaraylının unutamadıgı yuzlerce gol vardır ama benim zihnime kazınmıs iki tane var ve birinin sahibi buyuk ustadır:

    1-prekazi'nin monacoya 267 metreden atııgı gol
    2-hagi'nin athletic bilbaoya attıgı kimya,fizik ve turk ticaret kanunlarına aykırı gol

    insan insana boyle gol atmaz arkadas ayıptır yaa...
  • futbol bir porno ise hagi zenciydi.
  • anlaşılan o ki gol katkısı istatistiğine göre alex'in prime yılları hagi'nin emeklilik yılları ile ancak kıyaslanabiliyor. teşekkürler.

    hagi gençlik yıllarında neredeydi acaba? soğuk savaş yıllarında, ülke dışına kaçmaya teşebbüs edenin kurşuna dizildiği bir dönemde, dışarı çıkmanın yasak olduğu doğu avrupa ülkesinden, bugünkü gibi iletişim teknolojilerinin olmadığı bir dönemde uluslarası şöhret edinmiş bir adam. adamın çoğu golünün kaydı bile yok muhtemelen. bugün ortalama bir oyuncunun bile skills videoları var. biraz parlayan her oyuncu dünyaca anında tanınabiliyor. 1980'lerde adını dünyaya duyuran, 90'ların başında madrid barca yapan kaç futbolcu bulabilirsin. alex bile kendi ağzından hagi'den ilham aldığını anlatıyor. brezilya'da ilham kaynağı olmuş, muhtemelen alex 144p ekrandan falan bakmıştır hagi'ye. bir ihtimal siyah beyaz ekran bile olabilir. brezilya bizden bile fakir. bize renkli tv 1980'lerde geldi. o yıllarda ülkelerin yabancı kontenjanının o yıllarda kaç olduğuna bir bakın isterseniz. öyle bir dünya o.

    kupa istatistiğine bakarsak, hagi'nin liderliğini yaptığı bir takım 4 sene üst üste şampiyon olmuş, 2 uefa kupası ve sayısız türkiye kupası-tsyd-cumhurbaşkanlığı şu bu almış. alex'in 9 senede aldığı kupa sayısı hagi'nin 1 sene topladıklarına falan denk.

    evet, hagi için bu cografyada herhangi biriyle kıyas söz konusu değil. hagi küresel bir futbol ikonudur. onun ligi pele, maradona, best, zidane gibilerle olabilir ancak.
  • türkiye cumhuriyeti sınırları içerisinde bir futbol takımında futbol oynamış, gelmiş geçmiş en iyi futbolcudur.

    bugün bir alex bu sevgiye ve saygıya mazhar oluyor ama 80'ler sonu-90'lar başı dönemleri dikkatle takip edebilmiş herkes onun nasıl bir efsane olduğunu daha iyi bilir.

    hagi galatasaray'a gelmeden 2 yıl önce 94 dünya kupası sonrasında barcelona'ya gittiğinde, arkadaş ortamında "oğlum adamlar hagi'yi almışlar lan avrupa'da daha iyisini kim alacak barcelona kesin avrupa şampyonu" diyip resmen ürktüğümüzü hatırlarım. çok büyük oyuncu olması bir yana, galatasaray'la yan yana gelebileceğini herhangi bir hayal ortamında bile düşünemezdik. 1996 yazı ortalarında hagi'nin haberi ilk çıktığında o dönem fanatik, fotomaç, spor gazetelerini sabah 3'er 3'er alıp "nooldu abi alıyoz mu" diye çatlayarak kendisini beklemiştik.

    vanspor'a 2 gol atıp sonra 17 ağustos 1996 tarihinde ali sami yen'e ilk çıktığında, attığı o frikik golüyle bizler zaten çok çok uzun sürecek, yıllar sürecek bir zevk rüyasının içine girdiğimizi anlamıştık.

    sonrasında ne zaman kritik bir anda bir yardıma ihtiyaç duysak o geldi, o her zaman kazandı ve hep liderlik etti. ben hayatım boyunca böyle üstün bir lider kişiliği tanımadım futbol aleminde. tabii ki zidane gibi, ronaldo gibi (r9), baggio gibi baresi, maldini gibi çok özel isimleri, batistuta, maradona gibi, romario, cannigia, gullit, klinsmann, matheus, haessler gibi adını saysak bitiremeyeceğimiz çok özel insanlar izledik ve futbolu onlarla sevdik ama hagi'de kesinlikle onlardan birisiydi ve sadece o türkiye'de ve bizim takımımızda oynadı.

    bir avrupa kupası maçında, lig maçında, şampiyonlar ligi maçında ne zaman "hadi artık hadi" desek o orada oldu. bazen gerek bile kalmadı, o öyle istedi.

    5 sezonda 4 lig, hatırlamadığım sayıda türkiye kupası, 1 uefa kupası ve 1 süper kupa kazanırken en önemlisi kendisi dışında süper isimlerin de parlamasını sağladı. hakan şükür'e seviye atlattı, beraber oynadığı her oyuncunun hem yeteneklerini hem kişiliklerini güçlendirdi. saftig, souness dönemlerinin arif, hakan, tugay, suat, okan, hakan ünsal'larıyla, hagi-fatih terim faktörlerinin geliştirdiği oyuncular kesinlikle aynı değillerdi.

    ülkemize gelip futbol tarihine silinemez, bozulamaz bir bir imza,binlerce güzel anı ve hatıra yaşattığı için o hep en iyisi olacak. hagi çok özeldi.
  • galatasaray'a transfer olduğunda babam beni kesmişti. şu anda sağ elim yok. tek elle entry giriyorum.
hesabın var mı? giriş yap