ertan yılmaz

• kendisi ile konuşurken bile siz sanki yazdığı şiirleri okuyormuşsunuz gibi hissettiren şair.her tür ve kıvamda insanı kendine çekebilecek şiir yoksunu ve anlamsızlığı ile büyümüş ben gibi insanları da bu çekim kuvvetine dahil olmasını sağlayan arkadaş.bir de izmir gibi güzel bir şehri bırakıp,istanbul gibi herkesin ve herşeyin aynı olduğu memlekete göç etmeseymiş,sanki daha iyi olacakmış dedirtir bazı bazı.
  
  en güzel şiirlerinden biri için şöyle buyrun;
  
  ben gidiyorum portakal / ertan yilmaz
  
  elma ve başka şeyler de bırakıyorum
  pastane dolabında aynı pastayı göstermiştik
  böyle başlamıştı her şey, ocaktı…
  
  belki burada kalamayabilirsin daha
  hem amerika’yı sevmek için artık siyah bir nedenimiz var
  bütün bağımsızlıklar buna değil miydi
  böyle başlamamış mıydı dünyayı sevmek
  korkunçtu düşünmek bir kargaşayı
  ve unutulmazlıklar en çok akdeniz’e yakışıyordu…
  
  geniş ağızlı ince kadehlerde sönebilir kalın gece
  eski bir şarkıymışçasına dinlediğimiz akarsu
  benim şimdi şiir dilim, kalkıp gitmeyi aklına koymuş
  böyle sürmüyor diye işini gücünü bırakmış
  böylesinden çok şey ummayacak, ılıksa kış, ılıktır
  yani işin içinden çıkılamayınca dünyayı dünyaya bırakmalı
  her şeyi kendisinde aramalı
  her izi silmek adına önce saatimi attım…
  
  güzeldi, her şey için teşekkürler
  akşam yemeği gibi bitmemeliydi bunca şey
  anladığım o ki yaşadığın ne varsa daha önce yaşanmış
  ilk sen değilmişsin yani böylesi bir ayrılığı yasal ve geçersiz kılan
  nasıldı istanbul, hiç tartışılmaz güzeldi
  nasıldı özlem özlem bir başka şehirde yaşamak
  bir dağ büyüklüğünde sevmek seni
  doruğuna merak her terk ediş…
  
  daha yaralı ne kadar durabilirim
  sanırım tükeniyor yeniden insan, böyle olmamalıydı
  vitrin anlamları çıkartmamalıydık bundan
  bu kadar ciddiye almamalıydık deltaları
  bence ikimiz de sütten çıkmış inek değiliz
  bence şimdi gülümseten bir nedendi o rengarenk çocuklar.
  
  nil’e çizdiğim deniz, yalnızlığa böylece beyazlık
  sakin, huzurlu, bu nedenle kemanla bomba düeti…
  
  bir neden arıyorken her şeye, üstüne düşen fotoğrafın
  her aşk filminde olan ayrılık, yapraksız ağaçlar göster yeter
  başına vanilyalı bir şeyler koy, beyazlar anlar
  bir neden arıyorsan eğer, her şeye verilen sevginin nedeniyse
  daha önceden vurmalılar girmeli ki kırılsın ortalık.
  
  seni sanki bir yerden anımsıyorum, aynı pastaydı gösterdiğimiz…
  
  kitap-lık, şubat 2009, sayı:124
• şiirleri,şairliği yetmezmiş gibi eline aldığı kamerayla kare kare şiir yazan kısa metrajlı-uzun etkili anları izleyene bırakan aziz arkadaşım. kısa filmleri için şöyle buyrun;
  
  istanbul gözün arkada kalmasın
  
  izmir hangi rüzgar attı
• az evvel bu boktan dünyaya artık yeter dediğini öğrendim. zaten hep hepimizin söylemek istediğini ilk o söylerdi. anısı öğrencilerinin hünerinde yaşayacak koca adam.
• tanıdığım en kibar, en entelektüel kişilerden biriydi. çoğu akademisyen gibi kibirli bir kişiliği yoktu. öğrenci dostuydu. dünya üzerinde godard'a bu kadar hayran az kimse vardır. hocamın kaybından dolayı çok üzgünüm. ışığı bol olsun.
• "tren görmemiş bir çocukla horoz görmemiş bir çocuk aynıdır.
  biri ne kadar köylüyse diğeri o kadar köysüzdür"
• "türkçeye sinemayı çeviren, hocamız ertan yılmaz'ı kaybettik... başımız sağolsun..."
• "insan sonuç için yaşamaz. insan hep nedendir. neden aşktır sevgilim"
  (kırmızı mektup)
• "imkânın yoksa godard gibi film çek." diyen, sinemayı türkçe'ye çeviren büyük hoca, hocam.
  
  ışıklar içinde uyu. seni çok seviyorum.
• antrakt sinema kitapları dizisinden çıkan ve bildiğim kadarıyla artık baskısı bulunamayan kitabının tam ismi amerikan sinemasında savaş ve vietnam filmleri olan akademisyen. 68 ve sinema konulu bir söyleşide kendisini dinleme olanağı bulduğumuzda deu sinema tv öğrencilerini kıskandığımızı anımsıyorum.
• çok yakınında olanlardan birisi olarak bir yandan uzak tutmaya çalıştığımız ama çok da ani kayıp.
  
  tedavisinde anlamlı sonuçlar aldığına dair daha kısa süre önce haber almış ve onun morali ile yeni tedavi olanaklarına yönelirken bu sabah kaybettik kendisini.
  
  bugün türkiye'deki sinema teorisi ile ilgili en temel metinleri çevirmiş kişilerin başta gelenlerindendir. bunu da akademiye katkı değil tersine politik bilinci ile sanata ve kültüre katkı diye yapmıştır.
  
  marksisttir. komünisttir. daha çocuk denecek yaşta mamak cezaevinden nasibini almış; 90'larda "sessiz yürüme" nedeniyle kısa süre buca ceza evinde de kalmıştır. ama cezaevlerine dair bir iki anı dışında birgüne bir gün "ben neler yaşadım neler " diye de "üstünlük" taslamamıştır.
  
  ondan size bir şeyin akması için öyle aman aman bir şeye gerek yoktu. söylediği bir söz, anlattığı bir şey, yaptığı bir espiri size muhakkak ama muhakkak dokunurdu.
  
  boşluğu dolmayacak. belki de dolmaması gerekiyor.
  
  dersinde, sohbetinde, sofranda bulunduk; "o salata öyle mi yapılır" diye ciddi ciddi laf da yedik.
  
  ama hep sevildiğimizi bildik, hep de seni çok sevdik.
  
  çok ağlattın be hocam, çok.
  
  kendisi hakkında kısa ve öz bir yazı
  
  http://gezite.org/…en-hoca-ertan-yilmazi-kaybettik/