tangerines

• çekilebilecek en yalın savaş filmi; kısa, sade ve buna rağmen tokat gibi.
  kan göstermeden savaşın korkunç halini anlatabilmişler.
  iç ısıtan müzikler, mandalina ağaçları, umutlanan insanlar ve kartpostallık doğasını umulmadık anda bozan tüfekler.
  
  iç burkan detaylarla dolu bir film.
  
  --- spoiler ---
  
  düşman saflarındaki nika ve ahmed 'in filizlenen ve daha başlayamadan biten dostluğu.
  
  memleketinde tiyatrocu olan nika'nın savaşa katılmak zorunda kalması, kimsesizliği ve ivo'nun yalnızca bir fotoğraftan ibaret torununa aşık olması. cahilliğiyle alay ettiği, düşmanı gördüğü bir adamı savunmak uğruna canından olması. ve bu sahnede kafamda çalan "çoban yıldızı".
  
  ivo'nun kocaman yüreği. yalnızca oğlu orada yattığı için terkedip gidemediği toprağı.
  farklı taraflarda savaşmalarına rağmen nika'yı oğlunun tam yanına gömmek istemesi.
  
  ahmed'in dik kafalılığı, milliyetçiliği ve bunlara rağmen kaçamadığı merhameti.
  nika'dan yadigar kaseti teybe takıp, cool bir şarkıyla oralara veda ederken nika için "sanatçı adammış vesselam.." dediğine eminim.
  
  *
  
  --- spoiler ---
  
  (bkz: entry nick uyumu)