mevlana celaleddin-i rumi

• şiirlerini okurken ruhuma nakış işleniyor. hele bir şiiri var ki babasının ölümü üzerine bir ağıt. acının tarifi böyle müthiş anlatılamazdı
  "ölüm acılarını gördü tatlı can,
  koyuldu işte böyle ağlamaya.
  olanlar oldu, gitti dostum benim.
  şu dünya bir altüst olsa, ağlasa yeri var.
  öylesine topraklar altında kalmışım.."