çelebi mehmet

• sedirde al yeşil, dal dal bursa ipeklisi,
  duvarda mavi bir bahçe gibi kütahyalı çiniler,
  gümüş ibriklerde şarap,
  bakır lengerlerde kızarmış kuzular nar idi.
  öz kardeşi musayı ok kirişiyle boğup
  yani bir altın leğende kardeş kanıyla aptest alarak
  çelebi sultan memet tahta çıkmış hünkâr idi.
  çelebi hünkâr idi amma
  âl osman ülkesinde esen
  bir kısırlık çığlığı, bir ölüm türküsü rüzgâr idi.
  köylünün göz nuru zeamet
  alın teri timar idi.
  kırık testiler susuz
  su başarında bıyık buran sipahiler var idi.
  yolcu, yollarda topraksız insanın
  ve insansız toprağın feryadını duyar idi.
  ve yolların sonu kale kapısında kılıçlar şakırdar
  köpüklü atlar kişner iken
  çarşıda her lonca kesmiş kendi pirinden ümidi
  tarumar idi.
  velhasıl hünkâr idi, timar idi, rüzgâr idi,
  ahüzar idi.
  
  ^**