the road to guantanamo

• gosterime girdikten bir hafta sonra, hala hakkinda ne kadar az entry var diye beni dusunduren film. siradan hollywood filmleri uzerine sayfalar dolduran sozluk ahalisinin tipton'li genclerin durumlarina bu kadar kayitsiz kalmasi bizi sasirtmali mi, bilemem.
  insanin gule oynaya gidecegi bir film degil, kabul. ama acaba bu anlatilanlarin kurmaca olmamasi (cunku kurmaca dunyada amerikalilarin iskence yapmasina aliskiniz ne de olsa) ve bu muameleye maruz kalan insanlarin gercek olmasi, etten kemikten varliklariyla arada gelip istanbul havasini solumus olmalari mi izleyicileri bu hikayeden uzak tutuyor? gercekten olmus bir seyi izlemek, onun bizim de basimiza gelebilecegi hissini ister istemez bize aktardigi, bilincimizle reddetsek bile bilincdisimiza kazidigi icin mi, mumkunse izlememek, izlesek de uzerine pek dusunmemek noktasina getiriyor bizleri?
  ya da aslinda tamamen baska sebeplerden kaynaklaniyor benim 11. entry'ye imza atiyor olmam ve ve ve...