culling voices

• albumun en iyi parcasi, burun farkiyla (bkz: descending)'den once gelerek.
  
  (bkz: fear inoculum)'daki 6 ana parca asagi yukari ayni formulu takip ediyor: maynard yurekleri yakan ama hos bir melodiyle beslenen kismi 4-5 dakika okur, sonra jam session'a gecilir, istiklal marsi ve kapanis.
  
  yillar boyu maiden'in ^* severek sahiplendigi basladigin sekilde bitir yaklasimi gibi, tool da parcalarinin onemli bir kismini onceki albumlerinde de oldugu gibi bu formulle yapiyor.
  
  (bkz: culling voices)'i albumun en iyi yapan sey ise bu formulde de olsa, organik bir sekilde agresiflesmesi, danny ve adam abilerimizin kendi aralarinda paslasmasi. maynard da belki parabola veya wings for marie'deki kadar kirilgan ve kalbinizi incelten bir sekilde soyleyince ve justin de belki albumdeki en temiz isini cikarinca ortaya bu muazzam albumun en iyi sarkisi olabilecek kadar iyi bir parca cikiyor.
  
  (bkz: descending) de harika, orada danny (evet, o harika soloya ragmen), culling voices'ta adam goturuyorlar sarkiyi.