zuhal

• bir kadin ismidir. ama benim icin sadece bir kadin ismi degildir. hatta bir kadin bile degildir ya, anlatmak uzun surer...
  
  gordugum en acimasiz, gordugum en sefkatli insan zuhal... ve dahi en korkunc ve en sirin insan...
  
  batakliginda boguldugum, bir turlu icinden cikamadigim; zorlugunda degil, bilgisizliginde bocaladigim en kritik, en caresiz animda elimden tutan insandir... bogulmak uzereyken, bogazima kadar gomuldugum o bataktan beni cikaran kisidir...
  
  annedir zuhal... hatta abla, kardes, sevgili...
  
  isi neymis gibi, bir asik gibi her sabah arayan, her sabah hatrimi soran, tum gun benimle ilgilenen, gece yatmadan once iyi geceler dileyen bir melek ismidir zuhal...
  
  nedenini nicinin bilmedigim, bende ne buldugunu anlamadigim, ama beni ben yapandir...
  
  acimasizca uzerime gelen, icimi parcalayacak fikirleri bana sunan, bunun inadina yaptiran, inadina ve inanilmaz bir sefkatle elimi kolumu baglayan bir kadindir...
  
  zuhal donum noktasi belki de benim icin... yanildigi anda hic vakit kaybetmeden yeni secenekleri onume sunan bir melek... yanildigi cok da vaki degil ya, ozur dilerim kendisinden...
  
  takip eden o... bazen arayip; icmen lazimmis, yazmissin sozlukte deyip beni raki sofrasina cagiran, ertesi gun raki ictigim icin agzimdan girip burnumdan cikan bir psikopattir o...
  
  valhasil beni ben yapan, beni iyi eden, yillarca duzelmez sandigim sorunlarimi birkac ayda yok eden bir akil timsalidir...
  
  saclarimi oksatmaktan cekinmedigim, kucaginda uyuyukalmak istedigim, sevdigim bir candir... annem diye bagrima bastigim insanlik abidesidir...
  
  cok sey borclu oldugum, cok sey odemem gereken, bir doktor degil, bir akadas, bir anne gibi yaklasan olaganustu insandir...
  
  psikiyatristimdir... sagol zuhal, her sey icin sagol...