fakir edebiyatı

• aslında kendini acındırma sanatıdır. bir nevi kadere gem vurma oyunu diyebiliriz. özellikle hayattan beklentilerini alamamış kişiler tarafında bolca kullanılır. ben falanca yerden geldim , şu şartlarda büyüdüm, imkanlarım yoktu tarzı cümlelerle konuyu anlattağı kişiye kendini caktırmadan övmektedir aslında. bir bok olmuş gibi yada ileride bir bok olacakmış gibi cümleler katarak konuyu zenginleştirebilir hatta.
  
  türkiye'de yaşıyoruz ve neredeyse herkezin kendine göre bir fakir edebiyat cizmesi doğru. olan bir şey inkar edilmez ama her önüne gelenede anlatılmaz. kişi eğer güzel şeyler yapıp kayda değer yerlere gelebilmişse bunlarla övünmesi tabikide mantıklı birşeydir. mantıksız olan kendini çok daha fazla büyük yada başarılı gösterebilmek için , herkezin cektiği cilelere birazda abartı ekleyerek anlatılmasıdır.
  
  özellikle türkiye'de bazı sanatcılarda görülen bir kavramdır. inşaattan geldim, koyun güttüm, ayakkabı boyadım, su sattım tarzı acıklanası yalan yanlış öyküler cizilir. halbuki bu ülkede ne kadar çok insan zaten yapmaktadır bunları. ekonomik acıdan kalkınmamış bir ülkeyiz ve coğunluk olarak ağır şartlarda çalışmaktayız. stresli işler uzun mesailer. bir çok insanın işi zordur. en zoruda mutlu olmayı başarabilip , yakınmaktan kurtulmaktır, biraz pozitif olabilmektir. saygının bir çeşitide böyle kazanilır zaten.