korova

• artvinlilerin erik, kızılcık gibi meyvelerden yaptığı muazzam ötesi konsantre meyve suyu. konsantre meyve suyu dediysem aldanmayın, baya bildiğiniz katı kıvamlıdır. hani jöle gibi ama kımıl kımıl değil. bıçakla, kaşıkla bir parça alır, ılık suyla eze eze açar, sonra sulandırıp tercihe göre şeker ilave edersiniz.
  
  köyden her yıl gelirdi eskiden, ben de çok sevdiğim için çocukluğum bunu yapmakla geçti. yapımı biraz zahmetli olduğu için akşam yemeği koşturmacasında isteyince kendin yap derdi annem. o sert halini açması çok zordu ama çok sevdiğim için üşenmez yapardım ailecek içerdik.
  
  müthiş iç ferahlatan bir içecektir aynı zamanda. kaynatılarak yapılan meyve suları dahi halt etsin öyle diyeyim. bu da köy usulü, meyvelerin kaynatılmasıyla yapılıyor ama daha bir konsantre oluyor. böyle kapaklı bir kapta, oda sıcaklığında iki yıl dursa bozulmuyor. üstelik konserve halde değil. defalarca o kapak açılıp içinden birer kaşık alınıyor. eskiler saklama yöntemlerini çok iyi biliyordu. keşke daha iç içe büyüyebilseydim o kültürle, ah keşke..
  
  uzun yıllardır ben de içmedim. şimdi durduk yere nereden geldi aklıma bilmiyorum. buraya baktım göremedim bir şey. bari adı kalsın.