deus otiosus

• latincede "boş tanrı", "uzak tanrı", "ununu elemiş eleğini asmış tanrı".
  
  platon'un "yasalar"ının onuncu kitabında inançsızlar üçe ayrılıyor: tanrıları tümden yadsıyanlar, tanrıların dünya işlerine sırt çevirdiğini ileri sürenler ve tanrılara rüşvet verilebileceğini düşünenler. (885b) işte "deus otiosus" bu ikincilerin inandığı tanrı: dünyayı yaratmış olsa da olmasa da dünya işlerine kendi karışmayan bir tanrı. kimi afrika dinlerinde, islam öncesi türklerde ve aydınlanmacı deizmde olduğu kadar aristo ve epikouros gibi kimi eski yunanlılarda da bu tanrı anlayışına rastlanır. epikouros'un tanrıları birer "deus otiosus" olduğundan talmud'da böyle bir tanrıya inananlara "apikoros" denirmiş. epikouros'un tanrıları dünyalarda değil, aradünyalarda geziyor.