jarhead

• sam mendes'in kötü filmi.
  
  bir kere film ordu, askerlik vs. üzerine yeni hiçbir şey söylemiyor. amerikan deniz piyadelerinin eğitimlerinin çok zorlu olduğunu, üstlerin piyade adaylarını sürekli aşaüıladıklarını, deniz piyadelerinin diğer ordu birimlerindne farklı bir ethosları olduğunu bilmeyen kalmadı artık. jarhead bunları tekrar ediyor.
  
  askerlerin savaş döneminde en çok sıkıntıdan ve bir şey olmasını beklemekten dolayı delirme noktasına geldiğini ve bir çatışma olduğunda bunu sevinçle karşıladığını da vietnam savaşı kitap ve filmlerinden biliyoruz. jarhead bunu da tekrar ediyor.
  
  filmin en sorunlu tarafı siyasi konumlanışı. birinci körfez savaşı'nı hiç bir çekince olmadan meşrulaştırıyor. ırak'ın kuveyt'i işgali haberinden sonra kuveyt büyükelçisinin amerika'yı yardıma çağıran acıklı mesajı var. o kadar. tamam, bir holywood filminde tutarlı bir bağlamsallaştırma beklemiyoruz ama meseleye başka türlü bakılabileceğine dair bir ipucu ver be adam!
  
  ikide bir bir yolunu bulup saddam'ın kürtleri ve iranlıları kimyasal silahla öldürdüğü hatırlatılıyor. saddam'ı iran'ın üzerine kim saldı, kürtlerin katline kim yeşil ışık yaktı, hiç birine dair en ufak bir şey yok.
  
  pespaye bir oryantalizmin de izleri var filmde. sürekli çöl, çöl, çöl. iraklılar neredeyse hiç gösterilmiyor. abdlilerin ırak gibi dünyanın en eski yerleşim bölgelerinden birini çölden ibaret zannetmelerinin zavallılığı burada da var.
  
  filmin bir yerinde bir subay aslında senede 100 bin dolar kazanıp, çok mutlu bir hayatı olabilecekken niye bu mesleği seçtiğini, "seviyorum bu işi anlıyor musun" tarzında gülünç biçimde anlatıyor. evet, biz abd ordusuna katılanların etnik ve sınıfsal geriplanlarını bilmiyoruz, biz aptalız, tüm askerler kahramandır masalını yeriz.
  
  yönetmenin bir yerde "attırdığı" yabancılaştırma efekti dışında hiç bir akılda kalacak yeri olmayan, kötü çekilmiş, siyaseten fazlasıyla muhafazakar, zaman zaman gerici bir film. son olarak düşünelim, bu zamanda niye birinci körfez savaşı hakkında bir film?