101 reykjavik

• ilk bakışta izlandalı bir anne, lezbiyen sevgilisi ve ona aşık olan oğul üzerine yapılmış, romantik ilişkileri irdeleyen bir film gibi gözükmesine rağmen, bir yandan da refah devleti olgusunun en mükemmel ve gelişmiş haline ulaştığı iskandinav ülkelerinde devlet tarafından kurulmuş ve kusursuzca işleyen bu sistem sayesinde herbir gereksinimleri karşılanan, geçinmek ve hayatta kalabilmek için herhangi bir çaba sarfetmeye gereksinimleri kalmayan insanların - özellikle de gençlerin - içine düştüğü durumu; yani işsiz güçsüz oturmanın ve motivasyon eksikliğinin onları nasıl zamanla ilk olarak kendilerine daha sonra da toplumun geri kalanına yabancılaştırdığını gözler önüne seren, ve bir yandan da sorgulayan oldukça eğlenceli bir film. ana karakter hlynur 30 yaşında olmasına rağmen daha hiçbir işte çalışmamış, tüm gününü bilgisayarının başında tek başına geçiren, toplumun işleyişine hiçbir katkısı olmayan - buna rağmen yeri geldiğinde göçmenlere laf eden - toplumla kalan tek bağı her akşam bir avuç arkadaşı ile gittiği club olan bir elemandır; ki bu bağ da hiçbir anlam ifade etmeyen tek gecelik ilişkilerden ibarettir. esasen bakıldığında tüm gençler için durum aynıdır; insanlar birbirlerine o kadar yabancılaşmışlardırki beraberken/toplum içindeyken birbirleriyle paylaşabilecekleri ortak birşey kalmamıştır neredeyse; kendilerini en rahat hissettikleri konu ise cinselliktir. zaten bu yüzden olsa gerek cinselliğe ve sekse gereğinden biraz fazla sarılmışlar, yaşamlarının olması gerekenden daha önemli bir parçası haline getirmişler; ki bu da hem seksi iyice anlamsızlaştırmış hem de yaşam kalitelerinin iyice düşmesine neden olmuş. zaten lola'nın nispeten daha dolu ve anlamlı hayatı sonucu gerek yaşamdan gerek seksten vs. aldığı hazzı farketmesi - ve tabi bir de lola'nın uyarıları - sayesinde kendi hayatını hafiften sorgulayan adamımız hlynur da kendisinin ve toplumun içinde bulunduğu bu vahim durumu sonlara doğru farkediyor ve isyan ediyor...
  
  (bkz: buyuk filmlerden buyuk replikler/@andy latimer)
  
  film zaten nispeten kısa ve kolay izlenen hafif bir film. bu yönüne de dikkat edilerek izlenirse daha bir anlamlı ve güzel oluyor...