new york üçlemesi

• hayatın bildiğimiz sıradan yöntemlerle anlaşılabileceğine eleştiri. pozitivizmin altından girip üstünden çıkıyor. kafa karıştırıyor belki ama hayat karışan kafalardaki suları durultmakta ve sonra daha çok karıştırmakta usta.
  kitaptaki başarakterlerde ararsam bulurum, gözümü ayırmazsam her şeyi görürüm saplantısı baş gösteriyor ilk önce. uyku bile girmiyor gözlerine. sonra tamamen boşveriyorlar. sonra karşısındakinin beyninde kendi cevaplarının saklı olduğunu düşünüyorlar ve karşıdakinin de kendisi gibi olduğunu görüyorlar. kısacası belirsizlik. ben olsam new york belirsizliği derdim de paul auster'a olan saygımdan susmayı yeğliyorum.