metrdotel eros otelinde

• edip cansever'in oteller kenti eserinin eros oteli bölümünde yer alan bir şiiri.
  
  erkekliğin gönderine çekilmiş
  kişiliksiz bir bayrak gibi
  ve uyruğu belirsiz
  salınıp duruyordum öyle.
  
  uyandım, yapayalnız uyandım, her zamanki gibi
  bugün günlerden ne
  pazartesi
  iyi. sarı şortumu giydim
  gömleğimin alttan iki ucunu
  belime sıkıca bagladım
  bahçeye çıktım, bir sezlonga uzandım
  ey sabahın mavi katmerli gülü
  gökyüzü, dedim
  yalnız değilim, neden beni yalnız bıraktın.
  
  birden çok uzaklara baktım, sonra çok yakınlara
  ne tuhaf
  her şey, ama her şey
  hep birden bir müzik parçasının yaratılışını hazırlıyordu sanki
  ve ara sıra
  diplerdeki sis kımıldıyordu az az
  ve sisin üstünde
  sisin oldukça üstünde göğüsleri gergin bi tepe
  donunu çeken bir kadın gibi... kadınlar
  o kadar çoktular ki, anlatamam
  eğilip eğilip altlarından geçtiğim
  birer hamaktı onlar
  sonra sonra çok büyük birer hamaktılar
  her bir deliğinden ayrı ayrı geçtiğim
  geçmek istediğim yani.
  ama bırakmadılar
  çünkü onlara yoktum
  onlar da bana yoktular.