entretiens

• türk okuyucaya felsefe konuşmaları ismiyle sunulan kitap denis diderot manyağının oldukça dikkat çeken bir eseridir.
  
  kitap gayet espirili bir dille kaleme alınsa da derinlik bakımından defalarca gözden gecirilmesi gerekiyor. çağının çok ama çok ötesinde söylemler barındırdığını rahatlıkla söyleyebiliriz. kitapta diderot sıradan bir felsefeci gibi değil, tam bir piç izlenimi vermektedir. başucu niteliğinde bir kitap olduğunu da burada zevkle belirtebilirim.
  
  açıkçası hayatı yorumlayış şeklimle ile ilgili bana yeni kapılar araladığını da söyleyebilirim. gerçi her kapı tek bir yola çıkıyor "memento quia pulvis es, et in pulverem reverteris".
  
  kitaptan buraya aktarabileceğim onlarca vurucu söylem var. ama ben sadece kitabın kapanış paragrafıyla yetineceğim. öldükten sonra tanrıyla yüzleşen bir tanrıtanımazın sözleriyle:
  
  "tanrım, daha açık konuşmanız gerekirdi. beni içine soktuğunuz karanlıklarda yol alabilmek için, fenerimi, şu tek ve biricik aklımı söndürmem gerektiğini nereden bilebilirdim ki?"
  
  kitap şiddetle tavsiye olunmaktadır.