yazgı

• demirkubuz un kendini belli ettigi bu 4. film yine iyi yine basarili.
  yalniz su konunun altini cizmek gerekiyor sanirim film yabanci nin bir uyarlamasi yada adaptasyonu degil.yalnizca esinlenilerek cekilmis.birebirlik beklenmemeli diye dusunuyorum.
  yasayan-yasananlarin portresi ve gundelik yasam hicbir yonetmenin elinden bu kadar gercekci cikmiyor denilebilir.
  hayata kendisinin bir katkisi olmayacagini dusundugu icin olaylara karsi ilgisiz ve kayitsiz kalan musa, insani ozelliklerini de yavas yavas kaybeden,hem mudahele hem de savunma mekanizmasi olmayan insan bicimini sergiliyor.
  demirkubuz bir roprtajinda :
  inaclarinin arzularina ters dustugunu soyluyor.ve aslinda inancli bir insan olmak istedigini belirtiyor.ama "2 ara bir dere"yi ima ederek kafasindaki karisikligi ortaya koyuyor.
  kanimca yazgi da bunun urunu olan bir sorgu, bir tarafsizlik , bir arayis ve bir cevap bulma yeltenisi.
  karanlik uzerine oykuler in 2. 3. cusunu arzuyla ve ilgiyle beklemekteyiz.