radio birdman

• bunların love kills diye bir şarkısı vardır. aslında sadece bir şarkıdan bahsedip söndürmek istemem havalarını. ama başladım bir defa.... tıpkı böyle başlayıp kayıplara karışmaya and içtiğim günlerden biriydi.
  
  havada inatla uçuşan sersem sinek gözüme girdiğinden direksiyonun hakimiyetini kaybettim. yolun kenarında dalları yerleri süpüren iki ağacın arasında sıkışıp anca duran arabadan inmeyi başardım. çok uğraştım ama başardım. yardım için otobanın kenarına doğru yürümek geldi içimden. gelen giden yoktu. hava soğuk.. gömleğimde kan lekeleri var. alnımdan gözümün içine doğru kan damlıyordu. içime kan damlıyordu. uzaktaki kasabanın ışıklarına doğru gitmeye zorladım kendimi. bacaklarım titredi olduğum yere yığıldım... etrafta kimse yoktu her zamanki gibi. o sırada arabanın teybinin açıldığını duydum. sinsice çevirdi düğmesini. biliyordum bunu yapacağını. radio birdman'di çalan, love kills. üzerinden fazla zaman geçmedi ben hala ordayım ara sıra. sadece tek şey değişti love kills'i o iki ağacın arasında ilk dinlediğim günden beri, arabamın ismini christine koydum.