taciz

• insanı kendinden uzaklaştırıp, hissettirdiği tüm çaresizlikle, acizlikle o güne dek oluşturulmaya çalışılmış kalkanın öyle pek de sağlam olmadığı, ufacık bir müdaheleyle tüm sistemin çökertilebilir olduğu gerçeğini insanın gözüne sokuyor. mütecavizin insanın hayatına nasıl bu kadar doğrudan müdahele edip yara açabildiğini ya da en azından buna nasıl hiç bir şeyin engel olamadığını anlayamamak bu aciziyetin katlanmasına yol açıyor. adaleti soyut bir kavram, insanın hayatını sürdürebilmek için kurduğu bir hayal olarak tanımlarken kullanılan tüm önermelerin, adaletsizliğin en rafine hallerinden biriyle karşılaşıldığında en ufak bir yardımı olmuyor. çaresiz kaldığı durumda insanın umutsuzca bir yerden, birilerinden, bir şekilde adalet beklemekten, ummaktan başka bir şey yapamadığını, bir an için bile olsa bir başkasının kendi üzerinde kurduğu bu sonsuz iktidarın tüm insiyatifini paramparça edebildiğini, bulanık bir algı dışında insanın kendisinden geriye hiç bir şey kalmadığını öğrenmek, bilmek, yaşamak zorunda bırakıyor.