tystnaden

• sessizlik'in ötesinde seçici bir ses kullanımı olan filmdir, mrna beyin tanımıyla "algıda seçicilik". öyle ki otel odasına dışarının hiçbir sesi girmemektedir, yalnızca tankların ve uçakların sesi girer. pencere açıldığında da sokağın tüm sesini değil karakterlerin dikkatlerini yoğunlaştırdıkları nesnelerin ve olayların seslerini duymaktayız. bütün film boyunca nelerin seslerin verildiğine ve neden bunların verildiğine dikkat etmekten, kafa yormaktan beynim patladı. gecenin birinde beni bu esere maruz bırakan mrna'dan allah razı olsun. lakin belirtmem gerekir ki izlediğim en zihin açıcı eserlerden biriydi.