6 entry daha
  • burjuva bireyinin sıkışmışlığı, izolasyonu ve yalnızlığı üzerine roman derinliğinde bir film. daha önce yalnız bir romanın başarabildiği, sinemanın yapabileceğine ihtimal verilmediği birşeyi insanın iç dünyasını yansıtmayı başaran bir film.

    bu yüzden de izlenmesi, hazmedilmesi son derece zor bir sinemasal deneyim. dünya sinemasında açmış olduğu çığır tartışılmaz. “iç gerçekçilik” diye adlandırabilceğimiz bir akım yarattığını bile söyleyenler var. çok zor koşullarda çekilen bu film, çığır açıcı oluşunun yanında biraz hamlık içeriyor bence. devrimci özelliklerine karşın henüz tam oturmamış bir sinema söz konusu burada. bu üçlemenin son filmi olan batan güneş (bkz: l'eclisse) antonioni’nin macera ile inşasına başladığı biçimin doruk noktasını oluşturuyor.

    macera’da hala biraz tiyatral öğeler var. batan güneş ise tam anlamıyla bir çağdaş sinema örneği. büyük usta antonioni, blow up’ta ise bambaşka bir düzeyde bir başyapıt üretecekti.
46 entry daha
hesabın var mı? giriş yap