2 entry daha
  • uzun aradan sonra bugün, istanbul film festivali’nde izlemek nasip olan *filmidir.
    yönetmenimiz bu yeni filmiyle de cürretkar ama bir o kadar da gerçekçi sahneler içinde bize bir şeyler vermek istemiş. tabii filmin içinde filmi izleyince hemencik anlaşılmıyor ne vermek istediği, daha doğrusu son bir saatte ancak neyin yansıtma olduğunu anlayabiliyor insan. ya da ben ancak anlayabilen bir insanım. :)
    180 dakika süren film( bence gerçekten de bu kaar sürmesine gerek yoktu) *filmindeki kadar imza da kalamamış gibi. yine de sahneler tamamen dışarıdan ve samimiyetle izleniyor, hatta aralarına oturmuş da gözlemliyormuşcasına verilen diyalogları ve görüntüleri bende takdir topladı. kechiche’nin asıl imzası bu belki de..
    uzun süresiyle, çok akan bir senaryoya sahip olmamasına rağmen renkli sahneleri sıkılmanıza imkan vermiyor. filmin beğenisi de buradan kaynaklanıyor sanırım. biricik amin karakterine kocaman saygı duydum ve onu tanımak için bile izlenmeye değer..
20 entry daha
hesabın var mı? giriş yap