uğur ertekin

• uğur ertekin ile birebir tanışmıyorum fakat çoğu eğitmen hakkında olumsuz söylemler bulunuyorken şahsen kendisi hakkında herhangi bir olumsuzluk duymadım. uzaktan görülebildiği kadarıyla ülke standartlarının üzerinde bir kaliteye sahip ve her şeyden önemlisi iyi bir insan olduğunu düşünüyorum. iyi bir eğitmen sadece üstün bir bilgiye sahip olmak değil, aynı zamanda iyi bir insan olmaktır.
  
  eğitmenlik serüveninin henüz başlarında olan bendeniz için bir rol modeldir.
  
  yukarıdaki enrty sahibi vatandaş kimdir necidir bilemeyiz lakin frenleme esnasında debriyajı sıkmak tartışmaya açık bir konudur.
  
  frenleme esnasında derken ne tür bir frenlemeden bahsediyoruz önemli olan o. sürüş planı içerisinde duracağımız yeri belirleyebildiğimiz ve plan dışında herhangi bir etken olmayan durumlarda sıralı vites düşürme esnasında motor kompresyonunu kullanarak duruş kabul edilebilirdir ve doğrudur.
  
  lakin ani bir durum ile karşılaşıldığında fizik kanunlarından evvel insan davranışlarını da bilmek elzemdir. çoğu motosiklet sürücüsü, yani gerçek hayatın içerisinde motosiklet kullanan bizler her ne kadar yoğun strese maruz kalsak da reflekslerimiz bir motogp pilotu kadar canlı olmayacaktır. sistemli ve güvenli sürüş bizleri tehlikelerden henüz onlar yaşanmamışken uzak tutar ve bunu sistematik hale getirmeyi amaçlar. bunun avantajları olduğu gibi dezavantajları da vardır. bu dezavantajlar ise yaşanılacak ani durumların azalması ve bu duruma karşı yabancılaşmamızdır.
  
  şu bir gerçek ki; ülkemizde motosiklet eğitimi sadece bir kere alındığında yeterli olarak algılanır. temel sürüş eğitimi ardından hakimiyet eğitimi ve hemen ardından yol eğitimi veren ve bunu bir ya da iki hafta içerisinde gerçekleştiren bunun akabinde öğrenme aşamasında olan kişiyi gereksiz özgüven ile yükleyen eğitmenlerin olduğu bir coğrafyadayız.
  
  motosiklet eğitim sürecinin bir sonu yoktur klişesini hepimiz biliriz. bu durum zaten yalnızca motosiklet için değil hayatımızın tüm alanlarında geçerlidir. iyi bir eğitmen de kişiye motosiklet sürmesini öğretmez, bunun üzerine düşünmesini sağlar.
  
  bir kez alınan eğitim sonrasında yola çıkan sürücüler her ne kadar sistematik ve güvenli sürüş gerçekleştirseler dahi bir anlık dikkatsizlik sonucunda tehlike içeren ani durumlar karşısında kalabilirler. eğitimler, asla kaza yapmamayı garantilemez. fakat genel sürücü kitlesi eğitimler sonrasında kapalı alan antremanlarına devam etmediği için sürüş rutinleşir ve dolayısıyla beklemediği bir olay ile karşılaştığında yanlışlar silsilesine kapılabilir.
  
  önüne çocuk çıktığında eğer debriyajı sıkmadan frenleme yapılacaksa şu eylemleri sırasıyla gerçekleştirmesi gerekir;
  
  - frenleme ile beraber gazı seviyeli bir şekilde kapatarak kompresyondan yararlanmak
  - kompresyonun zayıfladığı devire indiğinde vites küçültmek
  - frenleme etkisiyle beraber hızla yavaşlayan motosikletin vitesini küçülttüğünde doğru vites ve devir aralığını yakalamak
  - debriyajı hızlı salmayarak arka tekerin kitlenmesini önlemek
  - henüz debriyajı salarken hızla yavaşlayan motosikletin yeni koşullarına ayak uydurarak tekrar vitesini ve devrini ayarlamak
  - tüm bunları sırasıyla, eksiksiz ve hatasız bir şekilde durana kadar tekrarlamak
  - eğer geç kalınırsa kompresyon kendini itme kuvvetine bırakacağından geç kalmamak
  
  tüm bunları 3-5 saniye içerisinde gerçekleştirmek ise beklemediğimiz bir olayla karşılaşıldığında pek mümkün değildir. insan faktörünün olduğu her yerde hata vardır. eğer bu durum bir makina tarafından kontrol ediliyor olsaydı pekala doğru bir frenlemedir.
  
  beklenmedik anlarda karşılaşılan ani durumlar karşısında bizim gibi gerçek hayatın içerisindeki kullanıcılar umulduğu gibi soğukkanlı bir şekilde karşılık veremez veyahut istenmeyen durumlar deneyimlenmemesi istendiğinden de debriyaj çekerek duruş öğütlenir.
  
  gündelik sürüşlerde her nasıl kullanıyorsak, sürüş karakteristiğimiz bu yönde kemikleşiyor ve doğal davranışımız haline geliyor. önüne çocuk atlayan bir sürücü de bu durum ile karşılaştığında, savunma mekanizması olarak aşina olduğu hareketleri tekrarlıyor.
  
  "manetleri normalde iki parmak sıkarım ama acil bir durumda dört parmak tabii ki" diyen bir sürücü, bu acil durum ile karşılaştığında genellikle iki parmak sıkmaya devam eder çünkü bilincini bu şekilde kodlamıştır.
  
  manetleri kaç parmak sıkacağımız ise başka bir tartışma konusudur ki, absli mi abssiz mi tartışmasının halen devam ettiği bir toplulukta uzun süre sonlanmayacaktır.
  
  özet geçmek gerekirsek eğer, motosiklet sürüş öğretilerine sadece fizik kanunları ile bakmak yanlış değil eksiktir. insan davranışları ve psikolojisi her zaman büyük bir dilime sahiptir.