berbere gitmek

• sevmediğim eylemdir. şayet literatürde ''berbere gitme korkusu" olarak tanımlanan bir kavram varsa işte o korkudan bende mevcuttur.
  
  çoğunluğun aksine dişçi koltuğuna değil berber koltuğuna oturmaktan korkarım. saçımın nasıl kesileceğini tarif etmekten ayrı, berberin anlamış gibi kafa sallayıp hiç bir zaman istediğim saç modelini ortaya çıkaramamasına ayrı kıl olurum. tıraş olduktan sonra da bir hafta ile on gün arasında evden çıkmak istememe halim baş gösterir.
  
  normalde sohbet etmeyi seven biri olmama rağmen, yüzeysel esnaf lakırtılarında liderliğe oynayan berberlerin konuşmalarına tahammül edemem, dolayısıyla benim için en iyi berber gereksiz konuşmayan berberdir.
  
  hele mecburiyetten dolayı farklı bir şehirde hiç tanımadığım bir berbere gitmek zorunda kalırsam, o zaman zarfı içinde benden dertlisi yoktur sanırım.
  
  şimdi berbere gidiyorum, gelecek 1 ayımı kurtarmaya. gazam mübarek olsun.