fast fashion

• türkiye'de alım gücü çok yüksek olmadığı için, fast fashion marka fiyatlarının imkansız derecede ucuz olması yeterince göze batmiyor. avrupaliya göre, örneğin bunların en aga babaları primarkdan 3-5 pound alınan elbiseler inanılmaz ucuz.
  
  bu maliyeti iki şekilde sağlıyorlar, ünlü tasarımcı markaları taklit ederek ve ucuz işçi ve kalitesiz malzeme kullanarak. ucuz işçi kulağa geldiğinden çok daha rezil. çocuk işçiler de dahil olmak üzere bir köle duzeni kurulmuş özellikle uzakdoğu ülkelerinde. firmalar işlerini taseronlara veriyor ve bu taseronlar da başka taseronlara. sonuçta kıyafetleri kim dikiyor bilemiyoruz.
  
  hele o herşeyin içine katılan polyester ve giydiğimiz plastigi üretmek için gereken carbon ayakizi. ya da sürekli al daha çok al diye beynimizi ele geçiren sistem. sonuç olarak fast fashionla korkunç bir tüketim döngüsüne kapılıyor, çevreye zarar verip modern kölelik düzenine katkıda bulunuyoruz. ve dahası asla memnun olmuyoruz. çünkü bu düzen kendimize yetmememiz ve memnun olmamamiz üzerine kurulu.