garipler

• erkan ogurun yazi tura icin yaptigi sarkilardan biri.. boyle bir muzik, boyle bir kalbe derine dokunus yok.. sanirim son nokta bu oluyor.. bir sarkiya bir kalp, bir hayat bu kadar acilabiliyor.. ne kadar kendini kapamis, acilardan bikmis olsa da insan bir sey yapamiyor, aciliyor yine agliyor.. ciddi anlamda cok zararli ve aliskanlik yapan cinsten bir sey bu.. butun yaralari desen, sevgiliden kesin olarak "bitti"nin duyuldugu gune onceki aylarda vurulan damgalarin ustune bir de muhur basan, kalpte acilmis kapanmaz ibareli yaralarin hepsinin uzerine de ibareleri kaldirip gerekli damgalari yerlestiren bir sarki, his, yogunluk.. hayir his yogunlugu degil bu.. hem hissin kendisi hem de bir yogunluk her seyden olusmus; hayattan, umutlarin tukenisinden, sevginin buyuklugunden, insanlara karsi nefretten, bosluktan ve onem verilmeyisten..
  
  sanirim bu sarki ile insan bu yogunlugun son noktasina geliyor.. sonrasinda geriye donup bakiyor.. gercekten ben ne kadar sanssizmisim, ben ne kadar onemsizmisim, ben ne kadar degersizmisim ve ben ne kadar "garip"misim diyor..