bağlanma kuramı

• hani derler ya "etle tırnak gibiyiz" diye. bebekler anne kişisini kendisinin bir uzvu gibi görür, bir bütünün iki parçasıymışlar gibi algılar, ikimiz bir fidanın güller açan dalıyız modundadır. bu böyle 3 yaşına kadar sürer. şimdilerde adı 3 yaş sendromu olarak anılan süreçte, nefsin gelişmesi ve bebeğin kendi bireyselliğini keşfetmesiyle beraber çocuk kaçınılmaz olarak bu bir çeşit simbiyoz halden ayrılmaya başlar. annelerin kafayı üşütme emareleri gösterdiği, saçlarını başlarını yolduğu, kâh neşeli kâh depresif ortalarda dolaştığı, sigaraya başladığı bu çıldırtıcı dönem aslında anneliği için bir imtihan sürecidir. zira bu kaçınılmaz ayrılıktan sonra anne sınavı geçemez ise çocuk ömür billah annesinin bir organı gibi bağımlı kalma riskiyle karşı karşıya kalacaktır. kontrollü delilik kulağa tuhaf geliyor değil mi.. annelik, deliliği kontrol edebilme sanatıyla bezeli. bu yüzden zor.