kaybetme korkusu

• bir sinek yakalar gibi yakalamaya çalışırsın aşkı, ama avcunun içinde olup olmadığına bakmaya korkarsın, kaçabilir çünkü. gidebilir... giderse dönmeyebilir... dönmezse ölebilirsin... alkolik olabilir, delirebilir, ya da hiçbir şey olmamış gibi yaşamına devam edebilirsin. ne olacağını bilemezsin.. en kötü şeydir belirsizlik.
  parmaklarını kastıkça ağrır parmakların, ağrıdıkça kasarsın. avcunu açmaman gerekir, ama bilemezsin. belki yaptığın şey boşunadır. kaybetme korkusu o kadar güçlü, o kadar keskin ve o kadar lanet bir şeydir ki, ne yapacağını bilemez, sadece kendini sıkarsın, yorarsın. zamanı boşa harcamayı göze alırsın da bir insanı kaybetmeyi göze alamazsın.
  belki bir kaç gün sonra bıkacabileceğini bilirsin, bu koymaz. ama ne yaparsan yap, onun kaçıp gidebileceğini düşündüğünde hissettiğin çaresizliği tarif edemezsin. yapacak hiçbir şeyin yoktur, anlamsız taktikler geliştirir, saçma sapan şeyler yapar, kadere inanamaya çalışır, mutlu sonla bitecek bir senaryoyu oynuyor olmak için dua edersin. beklersin. kaybetmeyi beklersin hep. belki de kaybetmeyi beklediğin için kaybedersin. ama kaybetmeyi beklemek kaybetmekten daha kötüdür, daha sancılıdır. korkarsın çünkü. ve öyle bir korkudur ki bu, geçmesi için ışığı yakamaz ya da annene sarılamazsın. yapayalnızsındır.
  gitmesin istersin. ama gidecektir bilirsin. gidince olacaklardan korkarsın. uyuyamazsın. uyanamazsın. ne dualar yeter, ne başka bir şey... çocuk gibi korkarsın.