imre lakatos

• popperın savunduğu, yanlışlama yoluyla teorinin reddedilip yenisinin kabul edileceği düşüncesini eleştiren düşünür. buna göre her teori, açıklayamadığı anomalilerle karşı karşıyadır. bunlar yüzünden teoriyi geçersiz sayamayız, çünkü teori ad hoc varsayımlarla bunları açıklamaya çalışır. teorinin ne zaman gerçekten yanlışlandığını saptamak güçtür. haliyle yanlışlama yetersiz bir ölçüttür.
  
  bir kuramı reddedebilmek için; yeni kuramın, eskisinin açıkladığı her şeyi ve daha fazlasını açıklaması gerektiğini söyler.. a teorisi b'den fazla bilgi açıklıyorsa, b teorisi kabul edilmeye başlanır. buna göre kuramlar arasında bir süreklilik vardır. birbirleriyle çelişmezler. birbirlerini içerirler.
  ancak bunun mümkün olabilmesi için bilimsel gözlemin nesnel olarak (ampirist bilgi kuramında olduğu gibi) yapılması gereklidir.
  
  ancak kuhn'un da dediği gibi, gözlem yapabilmek için önce bir kavramsal sistemin benimsenmesi gerektiğinden, ve bakış açısı değiştikçe fark edilen hatalar ve uyumsuzluklar da değişeceği için, kuramların birikerek gelişmesi mümkün değildir.