mağara alegorisi

• her insan doğuştan materyalisttir. bebek kafasını sehpanın kenarına çarptığında veya elini sıcağa değdirdiğinde onların gerçek olduğundan kuşku duyar mı?
  
  platon, bütün ukalalığıyla bizi öz yaşam deneyimlerimizle gerçek bildiklerimizin hiç birinin gerçek olmadığına ve asıl gerçek olanın bilgisine ise asla ulaşamayacağımıza ikna etmeye azmetmiş bir kaçıktır ve tarihteki birçok kaçık gibi ikna kabiliyeti oldukça güçlüdür. hatta belki de eski yunanda gayet kabul gördüğü üzere sadece ikna kabiliyeti, polemik gücü sayesinde bunca önemsenmiştir.
  
  geçmişten günümüze hala kendi deneyiminden aldığı dersten tereddüte düşebilme potansiyeli bulunanları "dur ya, yoksa, vay hakkaten" dedirtebilecek düzeydeki bu yeteneğin özgün ürünlerinden biri, belki platonun en sansasyonel eseri bu mağara alegorisi olmalı.
  
  (bkz: zamanının ötesinde entry'leri/@andrew)
  edit: 2400 yıllık esere eleştiri de zamanın ötesine geçer mi? bunu kötüleyenin 2400 yıl geride kalmış olmazı lazım. (bkz: smiley koymak istiyorum)