alemdağ'da var bir yılan

• yasamim boyunca okudugum, dinledigim, seyrettigim ya da baktigim her türlü sanat eseri içinde yalnizligi en iyi anlatani, bu kitaptaki yalnizligin yarattigi insan öyküsüdür. sirf isminin bile ayri bir hikaye anlattigi bu anitsal öyküden bazi alintilar : <<sinemanin agir havasi cigerime su gibi doldu. sustum. kalktilar. isikli çarsilardan geçtiler. ben arkalarindan mahzun baktim. yapayalniz kalmis gibiydim (...) o pasajdaki birahaneye yine gitsem. o masaya otursam o masaya. insanlar gelse otursa çift çift kadinli erkekli. ben tek basima. milyonlar içinde tek basima. aci gitgide aciyor. kavun acisi gibi, zehir gibi bir aci. kaybettikten sonra buldugumuz sey. nedir o bil? nedir o bil? (...) çikmali. buradan da çikmali. sinema bitti. sokaklarin içinde sirtimda talihim, sirtimda kendim, yürümeliyim. mahalle içlerine gitmeliyim. evler görmeliyim. gece yarilarindan sonra hafif isiklar yanan pencereler görmeliyim. >>