the look of silence

• film, abisi endonezya'da bir milyon komünistle birlikte katledilen gencin, katliamın öncüleri ve birebir katilleri ile yaptığı röportajlardan oluşuyor. kurgusudur vs girmeyeceğim. zaten üst seviye ama içerik daha mühim bu noktada.
  
  tanım: emperyalizmin dehşetini, el broşürüyle dağıtılmış gibi müslüman ülkelerde aynı kara propaganda kalıplarının nasıl kullanıldığını gözler önüne seren film.
  
  dinin, zamanın başından beri tek görevi olan toplumları yönetme maşalığını üstün bir başarı ile yerine getirişi büyük bir riske girilerek belgeselleştirilmiş.
  
  kitlesel hareket haline gelmiş bir sapıklık karşısında suskunluğun, umursamazlığın bu kadar kolay oluşunu, sabretmesi zor bir gerçeklik ve sadelikle anlatıyor. sarsılmamak elde değil. maraş katliamını yaşamış bir toplumun parçası olduğunuzu düşününce, aynı sapıklarla, aynı iğrençliğe gırtlağına kadar boğulmuş binlerce insanla aynı ülkede yaşadığını kabul etmek çok zor. maraş'tan duymaya katlanamadığınız detayları size endonezya'dan tutup getiriyor.
  
  kan dondurucu demek istemiyorum, bir süre kanla ilgili hiçbir şey düşünmek istemiyorum aslında.
  
  üstelik cinnet, cinayet, kesmek, parçalamak bunlara filmlerden ya da yaşadığımız toplumun vahşiliğinden alıştırıldığımız şeyler. ama 1 milyon insanın düzenli olarak, sistematik bir şekilde kesilip dereye atılarak öldürülmesini, son derece rahat ve hatta eğlenerek, gurur duyarak katiller tarafından anlatılışına şahit olmak zor. hepsinin harfi harfine gerçek olduğunu kabul etmek zor.
  
  --- spoiler ---
  
  şüphesiz ki yine, yeniden bir gerçek islam olmamakla suçlanacak film. din burada maşa elbette, katillerin "namaz kılmıyorlardı, dinsizlerdi" savunmaları aciz, ahmak vahşiler olmalarından mütevelli arkasına sığındıkları söylemler. islam yüzünden değil, amerikan emperyalizminin din üzerinden hareket etmesiyle gerçekleşmiş, katlettikleri insanların kanlarını içmezlerse delireceğine inanan ve bu yüzden bardak bardak insan kanı içmiş binlerce insanın deliliğini gösteriyor.
  
  bu deliliğe maruz kalıp da elinden hiçbir şey gelmeyen anne ve onun dile getirilmeyen gerçekleri kayda almaya çalışan oğlunun duruşunu görmek en zoru.
  
  kutsalıma dil uzattın böhühühücüler falan varsa bu noktada not düşmek isterim: kardeş neden islam bu kadar katliama meyilli onu düşün, beni yorma. lakin gerçek bu, kullanıldı, kullanılmaya müsait bir cahillikten besleniyor çünkü.
  
  --- spoiler ---