91 entry daha
  • dün geceki ankara konseri omara portuondo'dan önce ve omara portuondo'dan sonra olarak iki bölümde incelenebilir. ilk kısımda yine eğlenceli, yine romantiklerdi. ama omara portuondo sahneye çıktığı anda tıklım tıkış ağzına kadar dolu koccaman bir salon* dolusu ankaralı ayağa kalkıp dans etmeye başladık. hayatımda tanık olduğum en güzel sahnelerden biriydi -ki sonrasında da insanlar kolay kolay oturmadılar zaten yerlerine.

    çıkışta, yanımda oturan kadınla bu sahne hakkında konuşurken "insana başka şeylere dair de umut veriyor değil mi?" dedi. yaptıkları müzik, içtenlikleri, insanları harekete geçirebilmeleri söz konusu olduğunda sanırım bu tonton ehtiyarlar hakkında başka da bir yorum yapılamaz.

    çok yaşasınlar.
75 entry daha
hesabın var mı? giriş yap