mastodon

• her albümde yeni bir şeyler deneyen ve her birinde doğru şeyler yapabilmeyi başarabilmiş kusursuz bir grup mastodon. bir ilk albümleri remission'daki kamyon gibi sounda bakıyorum bir de taze albüm once more round the sun'daki şeker gibi sounda. ikisi de dinlendiğinde ben mastodon'um diye bağırıyor. yani her albümde olan bu kadar büyük sound değişikliklerine rağmen her albümde kendini kabul ettirmeyi başarıyor mastodon. adeta birbirleri için yaratılmış birbirinden süper 4 müzisyen, 4 vokalist (bill kelliher çaktırmasa da iyi vokal yapar). herifler nerdeyse 15 yıldır beraberler ve bu yıllara 6 über albüm sığdırmışlar. sadece ilk albüm remission'ı ve 5. albüm the hunter'ı yarım adım geride tutarım, diğer dördünden hangisi daha iyi ben de karar veremiyorum. crack the skye'ı dinlerken en iyi albüm o oluyor sonra this mortal soil açınca yok ya blood mountain daha iyi diyosun. he şahsımın eşşekliğimden yeni albüm ortamlara düşeli çokca zaman olmasına rağmen ben daha yeni dinlemeye başladım ama gözüken o ki gene kusursuz bir albüm olmuş. şu an the motherload çalarken sıradaki albümü hayal etmeye çalışıyorum ama olmuyor. tek emin olduğum gene bizi şaşırtacaklar ve gene ortada kaliteli bir iş olacak.
  
  progresifliğin tanımı olan grup.
  
  edit: albüm kapaklarından da bahsetmek gerek. ilk 4 albümün kapakları paul romano tarafından hazırlanmış ve açıkçası bunların dünyanın en iyi metal albüm kapaklarının arasında olduklarını düşünüyorum. 1 2 3 4 the hunter'ın kapağı zaten çok ilginç el yapımı bir heykel. şu videoda kenarda dururken görebilirsiniz. once more round the sun'ın kapağı ise bana göre rezalet maalesef.