natüralizm

• doğalcılık (natüralizm)
  fransa’da 1897’de ortaya çıktı.
  gözlemle birlikte bilimsel deneyi de uygulayan edebiyat akımıdır. bilim
  ile endüstriyi çağdaş dünyaya özgü güzellik olarak görmüşlerdir.
  gerçekleri betimleyip bunları sınıflandırma yolunu tutmuştur. gerçekleri
  çarpıtmadan yansıttıkları için gerçekçiliğin bir uzantısıdır. ancak toplum
  çözümlemesiyle gerçekleri gösterme, tipleştirme yoluyla karakterlerin ve
  çevrenin belirleyici niteliklerini belirtme yolunu seçmemekle gerçekçilikten
  ayrılır. gerçekçilik içinde bir deneyim olarak kalmıştır.
  yazar bir tutanakçı gibi davranmıştır. deneysel bilimlerdeki olguculuk ve
  determinizm (gerekircilik) yöntemini edebiyata aktarmışlardır. buna göre: aynı
  nedenler aynı sonuçları doğurur. insanın huyunu ve davranışlarını
  anlatabilmek için soyunu, çevresini incelemek, bir doğa bilgini gibi davranmak
  gerekir. bu çerçevede birçok aile romanı yazılmıştır.
  maupassant, daudet, ibsen’de de izleri vardır (hortlaklar, rosmersholm,
  solnes).
  esin veren: hippolyte taine: “aynı sebepler aynı şartlar altında aynı
  sonucu verirler”
  özellikleri:
  1. insan davranışları soyun ürünüdür.
  2. kahramanlara müdahale etmez. duygusuz davranır. sadece
  gördüklerini aktarır.
  3. olay ve kişileri bilim adamı gözüyle inceler.
  4. çevre ve insan tasvirlerine geniş yer verilir.