sesimi duyan var mı

• kör bir karanlığın kucağında inleyen son bir umut çağrılarıydı.
  hem şiddetle unutmak, hem de ne olursa olsun unutmamak istiyor insan bu sesleri...
  şimdilik bazı yüreklerde hala çınlıyor, bazı kabusların bir parçası oluyor.
  ancak git gide ölüyor, büyük çoğunluk tarafından çoktan unutulmuş görünüyor.
  yeniden duymak istemediğimiz bu nakarat yeniden söylenmesin. boğazlara düğümlenmesin.
  seslerini duyuramayanlar, ah kimbilir kimlerdi onlar.
  adları bilinmeyen taş gibi cesetler oldular!
  sesimi duyan var mı?