mandariinid

• daha once bize savasi bol kanli bir sekilde cepheden anlatan bircok film cekildi. bu filmin en onemli ozelligi, fazla bomba patlatmadan, bir asker ve arkada kalan sevgilisi klisesine girmeden savasi iki hane uzerinden sadece 4 kisinin hayatina odaklanarak anlatmaya calismasi. bunda kesinlikle basarili oldugunu dusunuyorum. "savas yikicidir ve anlamsizdir" temali filmlerden benim izlediklerim arasinda bu film kadar savasin insanlar uzerinde biraktigi yikimi ve drami bu kadar sade ve etkileyici bir sunumla anlatanina rastlamadim.
  
  her savasin bir amaci vardir. toprak, somuru, petrol, politika... ayni zamanda savaslarin degismeyen ortak ozellikleri vardir: olum, gozyasi, askerler, siviller, terk edilmis evler... askerler savasabilmek icin silahtan cok once milli ideolojiyle donatilirlar. cunku bir askerin neden oldugunu bilmesi gerekir. bu daha sonra olen askerin devlet tarafindan kutsanmasiyla taclandirilir.
  
  niko ve ahmed, abhazya da 90 larin sonunda cecenler ve gurculer arasinda baslayan savasta ayri tarafta savasan 2 askerdir. ivo ve arkadasi marcus ise butun estonyalilar evlerini terk etmesine ragmen topraklarini terk etmemis mandalina zamanini bekleyen 2 tarafsiz sivil. ivo, insanligin vicdanini simgeliyor. marcus savasin kapilarina yaklastiginin farkinda. birgun savas, niko ve ahmed i yari olu bir vaziyette ivo nun evinin onune getirir. ivo, hem cecenin hem de gurcunun kimin hangi tarafta olduguna bakmadan ikisininde hayatini kurtarir ve evinde bir kavga olmamasi icin ikisinden de soz alir. iki yarali iyilesirken bu esnada resmi ideolojileri carpisir. iki tarafin dinleri carpisir. ivo, savasin anlamsizligini onlara kavratir kavratmasina; ama yine de savasin en buyuk ganimeti olan olumun mandalina bahcesinden iceri girmesinin onune gecemez.
  
  bilge ivo, ne guzel soyler. "hangi taraftan oldugu ne farkeder. ikisi de ayni yere gomulur."
  
  izleyin, izlettirin.