sait faik abasıyanık

• ortaokuldayken türkçe hocası meşhur öykülerin bir kısmına kadarını yazdırır,^* geri kalan kısmı bizim tamamlamamızı isterdi. bir gün de sıra semaver'e geldi. başladı millet harıl harıl sallamaya. ben de bu öyküyü bildiğim için tuttum aynısını yazdım. böyle saçma gereksiz de bir gurur duydum kendimle. mal gibi kasılıyorum filan. neyse sonraki hafta mı ne oldu. hoca geldi derse yine. notları açıkladı. ben diyorum "kesin 100 alırım yeaa." ismimi okudu, "sıfır" dedi. yazıyla sıfır. bütün sınıfla birlikte şok oldum ben de. oturdum kıçımın üstüne. millet fısır fısır konuşuyor. bu inek nasıl sıfır alır lan diye herhalde. dersin bitmesine yakın hoca çağırdı yanına. "niye sıfır aldın biliyor musun?" dedi. "bilmiyorum hocam" dedim. "ben size bu hikayeyi hayal gücünüzü kullanarak yazın diye verdim, birebir aynısını yazın diye değil, öyle olsaydı herkes bu hikayenin orijinalini yazsın derdim" dedi. ":/" dedim. "şimdi geç yerine" dedi. geçtim yerime. oturdum kıçımın üstüne yine.
  
  2. dönemde yine çok bilindik bir hikaye verdi derste. bir sallamaya başladım. 5. kağıdı istiyorum artık. "al ulan sana hayal gücü" diye diye yardırıyorum. zil çaldı. ben finali yetiştiremedim. 3 nokta koydum bıraktım. hikaye havada kaldı bön gibi. topladı hoca kağıtları. sonraki hafta oldu. okudu ismimi, kalktım. "100" dedi. "hikayenin sonunu okuyucuya bırakman çok etkileyici olmuş" dedi. çömdüm yine yerime. diyemedim "ulan yetiştiremedim ne okuyucuya bırakması, reha erdem sineması mı çeviriyoruz burada!!!" diye.
  
  karneme de 5 gelmişti o yıl, iki dönemde de. yıllar yıllar sonra kardeşim de aynı okula gidince öğrendim ki semaver ödevime de 100 vermiş yine. geçen yolda gördüm ramazan hoca'yı, bizim yukarı sokakta. baktı, tanımadı galiba. elinde bir kitap vardı. kapağına baktım. sait faik abasıyanık'ın kayıp aranıyor romanı idi. arkasından bakıp tebessüm ettim. pardesümün yakasını kaldırıp kalabalığa karıştım... ehehe şaka lan ne kalabalığı, gocuğu giymeden çıktım, bakkala ekmek gelmemiş daha fırına kadar yürüdüm o soğukta amına koyim.