gerçeküstü

• kadın "bana gerçeği söylemelisin!" dedi.
  
  adam "niye bu kadar hırslısın? öğrensen ne olacak, öğrenmesen ne olacak? önemli olan sana karşı hissettiklerim değil mi? görmüyor musun senin için nasıl ölüp bittiğimi?"
  
  kadın adamın son söylediklerini duymamış gibi "sen anlatmasan da öğrenirim ama…hiçbir gerçek saklı kalmaz!" dedi…
  
  adam "kalmaz tabi…ama gerçekler acıtır. hatta peşine düşmek yerine kaçmalıyız ondan …yalansız ve gerçeklerden uzak bir aşk olmalı bizimkisi."
  
  kadın düşündü…şimdiye kadar gerçek diye peşine düştüğü her şey tuzağı olmuştu yolunda giden hayatının…öğrendiği her sır ondan almıştı sevdiği, bağlandığı insanları…yeniden yeniden tutundu hayata…her seferinde tırnağıyla kaza kaza geldiği noktada, gerçek diye karşısına çıkan şey, tırnaklarının arasına dolup canını acıtmaktan başka bir işe yaramadı.
  
  sonra kendine ait gerçekleri düşündü kadın…adamın söylediklerine hak verdi. zaten ne duymaya ne de anlatmaya gücü vardı. her şeyi olduğu gibi kabul etmek en iyisiydi…"yalansız ve gerçeksiz" ama çok güzel bir aşkı tercih etti…