withnail and i
-
pek çok ingilizin "tüm zamanlar içinde en favori filmin hangisi?" sorusuna verdikleri cevap. yüzlerce kez bıkmadan, her durumda izlenebilir kült bir klasik.. alkol*, tütün, türlü otlar ve hap tüketiminin abartıldığı, bruce robinson'ın yarı otobiyografik filmi. [ki kendisi burdaki "i/marwood"* karakteri oluyor]
1969 londra'sı*... viktorya dönemini yansıtan eşyalarla bezeli, sefillik içinde bir dairede başlayan; iki işsiz aktörün arkadaşlığını, o çok yaman ingiliz tavrının ve fazla hınzır ingiliz espri anlayışının en iyi örneklerini vererek, iyi bir müzik seçimiyle izleyene sunan bir bakıma bir yol filmi [all along the watchtower*la şehri* geride bırakıp voodoo chile ile geri döndükleri...]
çok erkek bir film ayrıca; bir iki ufak rol dışında hiç kadın yok!
finalinde, withnail'in regent's park'da yağmur altındaki o hüzünlü monoloğu ile bir kaybedenin ne denli çekici olabileceğini gösteren; zekice kotarılmış cümlelerin çokça alıntılandığı film: "even a stopped clock tells the right time twice a day."
ekşi sözlük kullanıcılarıyla mesajlaşmak ve yazdıkları entry'leri
takip etmek için giriş yapmalısın.
hesabın var mı? giriş yap